Ҳадис: Ҳаё аз имон аст
عن عبد الله بن عمر رضي الله عنهما قال:
سَمِعَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَجُلًا يَعِظُ أَخَاهُ فِي الْحَيَاءِ، فَقَالَ: «الْحَيَاءُ مِنَ الْإِيمَانِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 36]
المزيــد ...
Аз Абдуллоҳ ибни Умар (Худованд аз он ду розӣ бод) ривоят аст, ки гуфт:
Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) мардеро шунид, ки бародарашро дар бораи ҳаё панд медод, Паёмбари Худо гуфт: "Ҳаё аз имон аст".
[صحيح] - [متفق عليه] - [Саҳеҳ Муслим - 36]
Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) мардеро шунид, ки бародарашро ба тарки зиёдаравӣ дар ҳаё насиҳат мекард, Паёмбари Худо барои ӯ баён фармуданд, ки ҳаё аз имон аст ва он хайру некӣ ба бор меорад.
Ҳаё рафторе аст, ки боиси анҷоми амалҳои зебо ва тарки корҳои зишт мегардад.
Аз фоидаҳои ҳадис
- Ончи ки шуморо аз корҳои нек бозмедорад, ҳаё номида намешавад, балки он хиҷолат, нотавонӣ, тарсуӣ ва буздилӣ аст.
- Шарму ҳаё дар баробари Аллоҳ бо анҷоми дастурот ва тарки манъкардаҳои Ӯ Таъоло ҳосил мешавад.
- Шарму ҳаё аз мардум иборат аст аз эҳтироми онҳо, қадрдонии онҳо ва дурӣ аз амалҳое, ки миёни мардум зишт дониста мешавад.
Дастабандишудаҳо
Бештар
- Ҳадис: Агар касе бародарашро дӯст бидорад, бигзор аз муҳаббаташ ӯро огаҳ кунад
- Ҳадис: Намозҳои панҷгона, аз ҷумъа то ҷумъаи дигар ва аз рамазон то рамазони дигар ва дар ҳоли дурӣ аз кабоир, кафорати гуноҳони байни онҳо мегардад
- Ҳадис: Худованд раҳмат кунад мардеро, ки дар хариду фурӯш ва дар бозпасгирии қарзи худ осонгир аст
- Ҳадис: Марде ба мардум қарз медод ва ба ҷавони зердасти худ мегуфт: агар (барои гирифтани қарз) назди тангдасте рафтӣ ӯро бубахш, шояд ба сабаби он Худованд моро бубахшад
- Ҳадис: Худованд эҳсон (некӣ)-ро бар ҳама чиз муқаррар кардааст
- Ҳадис: Ғазаб накун
- Ҳадис: Касоне, ки адлро пеша кардаанд бар минбарҳое аз нур дар тарафи дасти рости Худованд қарор доранд ва ҳарду дасти Ӯ Таъоло рост аст