+ -

عن أبي هريرة رضي الله عنه قال:
سُئِلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ أَكْثَرِ مَا يُدْخِلُ النَّاسَ الْجَنَّةَ، فَقَالَ: «تَقْوَى اللهِ وَحُسْنُ الْخُلُقِ»، وَسُئِلَ عَنْ أَكْثَرِ مَا يُدْخِلُ النَّاسَ النَّارَ فَقَالَ: «الْفَمُ وَالْفَرْجُ».

[حسن صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي: 2004]
المزيــد ...

Аз Абуҳурайра, (Худованд аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки гуфт:
Аз Расули Аллоҳ (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) дар мавриди бештарин чизе, ки мардумро вориди биҳишт мекунад, пурсида шуд, Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармуданд: "Тарс аз Аллоҳ ва ахлоқи неку". Ҳамингуна чун аз ӯ (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) дар мавриди бештарин чизе, ки мардумро вориди дӯзах мекунад, пурсида шуд, фармуданд: "Даҳон ва шармгоҳ (аврат)".

[حسن صحيح] - [رواه الترمذي وابن ماجه وأحمد] - [Сунани Тирмизӣ - 2004]

Шарҳ

Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) баён фармуданд, ки бузургтарин сабабҳои ворид шудан ба биҳишт, ду сабаб аст:
Тарс аз Аллоҳ ва ахлоқи неку.
Тарс аз Аллоҳ: яъне инки миёни худ ва азоби Аллоҳ бо анҷоми фармудаҳо ва дурӣ аз манъкардаҳои Ӯ Таъоло монеа ва парда бисозӣ.
Ахлоқи нек: бо анҷоми амали неку кушодарӯйи ва озор нарасонидан ба дигарон ба даст меояд.
Бузургтарин омилҳои ворид шудан ба дӯзах ду сабаб аст:
Забон ва шармгоҳ.
Нигоҳ доштани забон аз маъсият, ба монанди: дуруғ гуфтан, ғайбат кардан, суханчинӣ ва ғайра.
Нигоҳ доштани шармгоҳи аз маъсият, ба монанди : зино, ливота ва ғайра.

Тарҷума: Англисӣ Урду Испонӣ Индонезӣ Уйғурӣ Бангладешӣ Фаронсавӣ Туркӣ Русӣ Боснӣ Синҳолӣ Ҳиндӣ Хитоӣ Форсӣ Ветнамӣ Тагалогӣ Курдӣ Ҳауса Португалӣ Малаялам Телугу Савоҳили Томилӣ Бурмӣ Таиландӣ Олмонӣ Ҷопонӣ Пашту Осомӣ Албанӣ Суедӣ Амҳарӣ Голландӣ Гуҷратӣ Қирғизӣ Непалӣ Юрба Литвонӣ Дарӣ Сербӣ Сумолӣ Кинёрвондӣ Румонӣ Маҷорӣ Чехӣ Урумӣ Канада Озарӣ Узбекӣ Украинӣ
Намоиши тарҷумаҳо

Аз фоидаҳои ҳадис

  1. Ворид шудани ба ҷаннат омилҳое дорад, ки бархе марбут ба Аллоҳ Таъолост, аз ҷумла тарс аз Ӯ Таъоло ва бархеи дигар марбут ба мардум, аз ҷумла ахлоқ ва одоби нек.
  2. Забон барои инсон бисёр хатарнок ва яке аз сабабҳои ворид кардани ӯ ба ҷаҳаннам аст.
  3. Хатари шаҳват ва амалҳои ношоиста бар инсон ва инки он аз бештарин сабабҳои ворид шудан ба дӯзах аст.
Бештар