عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المؤمنين رضي الله عنها:
أَنَّ أُمَّ سَلَمَةَ ذَكَرَتْ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَنِيسَةً رَأَتْهَا بِأَرْضِ الْحَبَشَةِ، يُقَالُ لَهَا مَارِيَةُ، فَذَكَرَتْ لَهُ مَا رَأَتْ فِيهَا مِنَ الصُّوَرِ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أُولَئِكَ قَوْمٌ إِذَا مَاتَ فِيهِمُ الْعَبْدُ الصَّالِحُ، أَوِ الرَّجُلُ الصَّالِحُ، بَنَوْا عَلَى قَبْرِهِ مَسْجِدًا، وَصَوَّرُوا فِيهِ تِلْكَ الصُّوَرَ، أُولَئِكَ شِرَارُ الْخَلْقِ عِنْدَ اللهِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 434]
المزيــد ...
از مادر مؤمنان عایشه رضی الله عنها روایت است که:
ام سَلَمه براى رسول الله صلى الله عليه و سلم يادآور شدند كه در سرزمين حبشه كليسایی به نام ماريه را ديدهاند، و براى ايشان تصويرهايى را كه در آن ديده بودند يادآور شدند. رسول الله صلى الله عليه و سلم فرمودند: «أُولَئِكَ قَوْمٌ إِذَا مَاتَ فِيهِمُ الْعَبْدُ الصَّالِحُ، أَوِ الرَّجُلُ الصَّالِحُ، بَنَوْا عَلَى قَبْرِهِ مَسْجِدًا، وَصَوَّرُوا فِيهِ تِلْكَ الصُّوَرَ، أُولَئِكَ شِرَارُ الْخَلْقِ عِنْدَ اللهِ» یعنی: «آنان قومى هستند كه اگر بندهٔ صالحى يا مرد صالحى در ميان آنان وفات كرد، بر روى قبر وى مسجدى بنا كرده، و در آن اين تصويرها را میکشند، اينان بدترين مردمان در نزد الله هستند».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 434]
ام المؤمنین ام سَلَمه رضی الله عنها برای پیامبر صلی الله علیه وسلم بازگو کردند که هنگامی که در سرزمین حبشه بودند کلیسایی را دیدند که به آن ماریه میگفتند، و در آن تصاویر و نقش و نگارها و تمثالهایی بود، و این را از روی شگفتی بازگو کردند. پیامبر صلی الله علیه وسلم به بیان اسباب قرار دادن این تصاویر پرداختند، و فرمودند: آنهایی که از آنان یاد میکنید چنین بودند که اگر شخص صالح در میانشان میمرد بر قبر او مسجدی (عبادتگاهی) میساختند، و در آن نماز میگزاردند، و آن تصاویر را قرار میدادند. و بیان داشتند که انجام دهندهٔ چنین کاری بدترین مردم نزد الله تعالی است؛ زیرا کارش به شرک منجر میشود.