Hadith: ਅਸੀਂ ਤਹਾਰਤ (ਪਾਕੀ) ਦੇ ਬਾਅਦ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਕੁਦਰਤੀਂ ਰੰਗਤ ਜਾਂ ਪੀਲਾਪਣ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੇਠ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਸੀ (ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੈਜ਼ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ ਸਨ)।
عن أُمِّ عَطِيَّةَ رَضي الله عنها، وكَانَتْ بايَعَت النبيَّ صلى الله عليه وسلم، قالت:
كُنَّا لا نَعُدّ الكُدرَةَ والصُّفْرَةَ بعدَ الطُّهرِ شيئًا.
[صحيح] - [رواه أبو داود بهذا اللفظ، ورواه البخاري بدون زيادة (بعد الطهر)] - [سنن أبي داود: 307]
المزيــد ...
ਉਮਮ ਅਤਿਯ੍ਯਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅੰਹਾ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਬੈਅਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਸਨ, ਉਹ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
ਅਸੀਂ ਤਹਾਰਤ (ਪਾਕੀ) ਦੇ ਬਾਅਦ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਕੁਦਰਤੀਂ ਰੰਗਤ ਜਾਂ ਪੀਲਾਪਣ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੇਠ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਸੀ (ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੈਜ਼ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ ਸਨ)।
[صحيح] - [رواه أبو داود بهذا اللفظ، ورواه البخاري بدون زيادة (بعد الطهر)] - [سنن أبي داود - 307]
ਸਹਾਬੀਆ ਉਮਮ ਅਤਿਯ੍ਯਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅੰਹਾ ਨੇ ਬਤਾਇਆ ਕਿ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਦੇ ਦੁੌਰ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਹੈਜ਼ ਤੋਂ ਪਾਕ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਫਰਜ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ—ਜਿਸ ਦਾ ਰੰਗ ਕਾਲੇ ਜਾਂ ਪੀਲੇ ਪੱਖ ਵੱਲ ਝੁਕਦਾ ਹੋਵੇ—ਹੈਜ਼ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੀਆਂ ਸਨ। ਇਸ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਉਹ ਨਾ ਤਾਂ ਨਮਾਜ ਛੱਡਦੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਰੋਜ਼ਾ।
Benefits from the Hadith
- ਹੈਜ਼ ਤੋਂ ਪਾਕ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਔਰਤ ਦੇ ਫਰਜ ਤੋਂ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਪਾਣੀ, ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਲਹੂ ਤੋਂ ਆਈ ਕੁਦਰਤੀਂ ਰੰਗਤ ਜਾਂ ਪੀਲਾਪਣ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਕੋਈ ਅਹਮ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ (ਉਹਨੂੰ ਹੈਜ਼ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ)।
- ਕੁਦਰਤੀਂ ਰੰਗਤ ਅਤੇ ਪੀਲਾਪਣ ਜੇਕਰ ਹੈਜ਼ ਜਾਂ ਆਮ ਆਮਦ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਆਏ, ਤਾਂ ਉਹ ਹੈਜ਼ ਹੀ ਮੰਨੇ ਜਾਣਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਕਤ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਖੂਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ।
- ਔਰਤ ਪਾਕ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਕੁਦਰਤੀਂ ਰੰਗਤ ਜਾਂ ਪੀਲਾਪਣ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਨਾਂ ਤਾਂ ਨਮਾਜ ਛੱਡੇਗੀ ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਰੋਜ਼ਾ, ਬਲਕਿ ਉਹ ਵੁਜ਼ੂ ਕਰਕੇ ਨਮਾਜ ਅਦਾ ਕਰੇਗੀ।