عَنِ ابْنِ أَبِي أَوْفَى رضي الله عنه قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا رَفَعَ ظَهْرَهُ مِنَ الرُّكُوعِ قَالَ: «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، مِلْءَ السَّمَاوَاتِ وَمِلْءَ الْأَرْضِ وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 476]
المزيــد ...
Ибн Абу Авфо разияллоҳу анҳудан:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам рукуъдан бошларини кўтарсалар: «Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ Раббимиз, Сенга ҳамд айтамиз ва Сенга осмонлару ер миқдорича ҳамда Ўзинг хоҳлаган нарсалар миқдорича ҳамд бўлсин!» – дер эдилар».
[Тўғри матн] - [Муслим ривояти] - [Саҳиҳи Муслим - 476]
Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам рукуъдан бошларини кўтаргач: «Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ», яъни ким Аллоҳга ҳамд айтса, унинг ҳамдини қабул қилади ва унга савоб беради. Сўнгра: «Сенга ҳамд айтамиз ва Сенга осмонлару ер миқдорича ҳамда Ўзинг хоҳлаган нарсалар миқдорича ҳамд бўлсин» осмонлару ерлар, улардаги нарсалар ва яна Аллоҳ хоҳлаган нарсаларни тўлдирадиган ҳамд айтамиз», –деганлар.