حديث: رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگاه از رکوع برمی‌خاست می‌فرمود: «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ

عَنِ ‌ابْنِ أَبِي أَوْفَى رضي الله عنه قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا رَفَعَ ظَهْرَهُ مِنَ الرُّكُوعِ قَالَ: «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، مِلْءَ السَّمَاوَاتِ وَمِلْءَ الْأَرْضِ وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ».
[صحيح] - [رواه مسلم]

از ابن ابی اَوفیٰ رضی الله عنه روایت است که گفت:
رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگاه از رکوع برمی‌خاست می‌فرمود: «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، مِلْءَ السَّمَاوَاتِ وَمِلْءَ الْأَرْضِ وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ» یعنی: «الله شنید آنکه را حمدش گفت، بار الها و پروردگارا، حمد از آن توست، به مملوء بودن آسمان‌ها، و به مملوء بودن زمین، و به مملوء بودن هر آنچه تو پس از آن بخواهی».
صحیح - مسلم روایت کرده

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم هر گاه از رکوع در نماز بلند می‌ شد می‌فرمود: «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ» یعنی: آنکه حمد الله تعالی را به جای آورد الله نیز او را استجابت می‌کند، و ستایش او را می‌پذیرد، و برایش اجر می‌دهد، سپس حمد الله را اینگونه به جا می‌آورد که: «اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، مِلْءَ السَّمَاوَاتِ وَمِلْءَ الْأَرْضِ وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ» یعنی: ای الله! پروردگار ما، حمد وستايش تو را است، حمدی که آسمان‌ها و زمین و ما بین آنها را مملوء می‌کند و هرچیزی را که الله بخواهد مملوء می‌کند.