عَنِ ابْنِ أَبِي أَوْفَى رضي الله عنه قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا رَفَعَ ظَهْرَهُ مِنَ الرُّكُوعِ قَالَ: «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، مِلْءَ السَّمَاوَاتِ وَمِلْءَ الْأَرْضِ وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
از ابن ابی اَوفیٰ رضی الله عنه روایت است که گفت:
رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگاه از رکوع برمیخاست میفرمود: «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، مِلْءَ السَّمَاوَاتِ وَمِلْءَ الْأَرْضِ وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ» یعنی: «الله شنید آنکه را حمدش گفت، بارالها و پروردگارا، حمد از آن توست، به پری آسمانها و به پری زمین و به پری هر آنچه تو پس از آن بخواهی».
صحیح است - به روایت مسلم
پیامبر صلی الله علیه وسلم هر گاه پشت خود را از رکوع در نماز بلند میکرد میفرمود: «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ» یعنی: آنکه حمد الله تعالی را به جای آورد، الله نیز او را استجابت میکند و ستایش او را میپذیرد و برایش اجر میدهد، سپس حمد الله را را اینگونه به جا میآورد که: «اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، مِلْءَ السَّمَاوَاتِ وَمِلْءَ الْأَرْضِ وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ» یعنی: حمدی که آسمانها و زمین و ما بین آنها را پر میکند و هرچیزی را که الله بخواهد پر میکند.