+ -

عَن ابْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما:
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَرْفَعُ يَدَيْهِ حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ إِذَا افْتَتَحَ الصَّلَاةَ، وَإِذَا كَبَّرَ لِلرُّكُوعِ، وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ، رَفَعَهُمَا كَذَلِكَ أَيْضًا، وَقَالَ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ»، وَكَانَ لاَ يَفْعَلُ ذَلِكَ فِي السُّجُودِ.

[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 735]
المزيــد ...

از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است:
که رسول الله صلى الله عليه وسلم در آغاز نماز و هنگام تكبير ركوع رفع يدين می كرد، يعنی دست هايش را تا برابر شانه ها بالا می برد. همچنين هنگام برخاستن از ركوع نيز رفع يدين می كرد و می گفت: «سَمِعَ الله لمن حَمِدَهُ رَبَّنَا ولك الحمد» و این کار را در سجده انجام نمی داد.

[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 735]

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم در هنگام نماز دستهای خود را در سه موضع رو به روی و یا مقابل شانه که آن: استخوان شانه و استخوان بازو است بالا می برد.
موضع اول: هرگاه نماز را آغاز مى نمود هنگام تکبیرة الاحرام.
دوم: هرگاه برای رکوع تکبیر گوید.
سوم: هرگاه از رکوع بالا شد و : سمع الله لمن حمده ربنا ولك الحمد بگوید.
هنگام شروع سجده و هنگام برخاستن از آن دستان خود را بالا نمی برد.

ترجمه: انگلیسی اردو اسپانوی اندونزیایی اویگوری بنگالی فرانسوی ترکی روسی بوسنیایی سنهالی هندی چینایی فارسی ویتنامی تاگالوگ کردی هاوسا پرتگالی مالایالام تلگو سواحیلی تايلندی پشتو آسامی سویدی امحاری هلندی گوجراتی قرغزی نیپالی یوروبایی سومالیایی کينیارواندایی رومانی مالاگاسی اورومویی کانارایی
مشاهدۀ ترجمه ها

از فوائد حدیث

  1. یکی از حکمت های بالا بردن دست ها در نماز این است که زینت نماز و تعظیم الله متعال است.
  2. از او صلی الله علیه وسلم ثابت شده است که ایشان در موضع چهارم نیز دست هایش را بالا برد، چنانکه در روایت ابوحمید الساعدی به روایت ابوداود و دیگران آمده است که هنگام ایستادن از تشهد اول در نماز سه و چهار رکعتی رفع الیدین را انجام می داد.
  3. همچنین ثابت شده است که او صلی الله علیه وسلم دستهای خود را در برابر گوش هایش بلند می کرد، بدون اینکه آن را لمس کند، چنانکه در روایت مالک بن الحویرث در صحیحین آمده است: «هنگامی که رسول الله صلی الله علیه وسلم تکبیر گفت دستانش را بالا برد تا برابر گوش هایش قرار گیرد».
  4. تسمیع و تحمید مخصوص امام و تنها نمازگزارمنفرد است، و اما نمازگزار پشت سر امام (مقتدی) می‌گوید: ربنا ولك الحمد.
  5. گفتن: "رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ" بعد از رکوع از پیامبر صلی الله علیه وسلم به چهار صیغه روایت شده و این یکی از آنهاست، برای انسان بهتر است این صیغه ها را دنبال کند، یک بار این را و بار دیگر دیگری را انجام دهد.
بیشتر