+ -

عَن ابْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما:
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَرْفَعُ يَدَيْهِ حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ إِذَا افْتَتَحَ الصَّلَاةَ، وَإِذَا كَبَّرَ لِلرُّكُوعِ، وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ، رَفَعَهُمَا كَذَلِكَ أَيْضًا، وَقَالَ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ»، وَكَانَ لاَ يَفْعَلُ ذَلِكَ فِي السُّجُودِ.

[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 735]
المزيــد ...

لە ئیبن عومەرەوە -ڕەزایان خوای لێبێت- دەڵێـت:
«پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- هەردوو دەستەكانی هەتاوەکو ئاستی شانەکانی بەرزدەکردەوە: ئەگەر نوێژی داببەستایە (دەستی بە نوێژ بکردایە -تەکبیرەی ئیحرامی^ بکردایە-)، وئەگەر تەكبیرەی بكردایە بۆ ڕکوع بردن، وئەگەر سەری لە ڕکوع بردن بەرز بکردایەتەوە ؛ بە هەمان شێوە دەستەكانی بەرز دەكردەوە، ودەیفەرموو: (سَمِعَ الله لمن حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ)^^، ولە کاتی سوجدە بردندا ئەمەی نەدەکرد». ^(تەکبیرەی ئیحرام: یەکەم -الله أکبر-ە کە دەووترێت بۆ دەستپێکردن بە نوێژکردن)، ^^(خودا وەڵامی ئەوانە دەداتەوە كە حەمد وسوپاسی دەکەن، ئەی خودایە حەمد وسوپاس تەنها بۆ تۆیە)

[صەحیحە] - [بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری] - [صحيح البخاري - 735]

شیکردنەوە

پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- لەكاتی نوێژدا دەستەكانی بەرز دەكردەوە هەتاوەكو ئاستی شانەكانی ؛ لە سێ شوێندا،
شوێنی یەكەم: ئەگەر دەستی بە نوێژ بكردایە لەكاتی ووتنی تەكبیرەی ئیحرامدا.
شوێنی دووەم: ئەگەر تەكبیری بكردایە بۆ ڕكوع بردن.
شوێنی سێیەم: ئەگەر سەری بەرز بكردایەتەوە لە ڕكوع بردن وبیوتایە: (سمع الله لمن حمده ربنا ولك الحمد).
دەستەكانی بەرز نەدەكردەوە ؛ نە لەسەرەتای سوجدە بردن ونە لەكاتی بەرزبوونەوە لە سوجدە.

وه‌رگێڕانی ماناكان: ئینگلیزی ئۆردی ئیسپانی ئەندەنوسی ئیگۆری بەنگالی فەڕەنسی تورکی ڕووسی بۆسنی سینهالی هیندی چینی فارسی ڤێتنامی تاگالۆگ هوسا پورتوگالی مالایالام تلغۆ سه‌واحیلی تایلەندی پەشتۆ ئاسامی سویدی ئەمهەری هۆڵەندی غوجاراتی قیرغیزی نیپاڵی یوربایی داری سۆماڵی كينيارواندی ڕۆمانی مالاگاشی ئورومی كانادی
پیشاندانی وەرگێڕانەکان

لە سوودەکانی فەرموودەکە

  1. لە حیكمەتەكانی بەرزكردنەوەی دەستەكان لەكاتی نوێژدا : ڕازاندنەوەی نوێژە و بەمەزندانانی الله یە -سبحانه وتعالی-.
  2. لە گێڕانەوەی تر هاتووە وەكو لە (ئەبی حومەیدی ساعیدیەوە) لەلای (ئەبی داود وئەوانی تر) ؛ كە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەستەكانی بەرز كردۆتەوە لە شوێنی چوارەم، ئەمیش لەكاتی هەستانە لە تەحیاتی -تەشەهودی- یەكەم لە نوێژە سێ یان چوار ڕكاتیەكاندا.
  3. لە گێڕانەوەی تر هاتووە كە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەستەكانی بەرز كردۆتەوە هەتاوەكو ئاستی گوێیەكانی بەبێ دەستدان لێیان؛ وەكو لە گێڕانەوەی (مالیك كوڕی حوەیریس) لە هەردوو سەحیحدا: «أن رسول الله صلى الله عليه وسلم كان إذا كبر رفع يديه حتى يحاذي بهما أذنيه» واتە: «پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- ئەگەر تەكبیری بكردایە دەستی هەتاوەكو ئاستی گوێیەكانی بەرز دەكردەوە».
  4. ووتنی: (سَمِعَ الله لمن حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ) ؛ تایبەتە بە ئیمام وئەو كەسەی بە تەنها نوێژ دەكات، بەڵام ئەوانەی لەپشتی ئیمامەوە نوێژ دەكەن تەنها دەڵێن: (رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ).
  5. ووتنی: (رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ) ؛ لەپاش ڕكوع بردن بە سەحیحی هاتووە لە پێغەمبەرەوە -صلى اللە علیە وسلم- وچوار شێوازی هەیە، ئەمە دانەیەكیانە، وباشتر وایە مرۆڤ هەرجارەی شێوازێکیان بڵێت.
زیاتر