हदीस: जब रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) (तकबीर) भनेर नमाज शुरु गर्नुहुन्थ्यो र जब रुकुको लागि तकबीर भन्नुहुन्थ्यो, तब उहाँले आफ्ना दुवै हातहरू काँध बराबर उठाउनु हुन्थ्यो ।
عَن ابْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما:
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَرْفَعُ يَدَيْهِ حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ إِذَا افْتَتَحَ الصَّلَاةَ، وَإِذَا كَبَّرَ لِلرُّكُوعِ، وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ، رَفَعَهُمَا كَذَلِكَ أَيْضًا، وَقَالَ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ»، وَكَانَ لاَ يَفْعَلُ ذَلِكَ فِي السُّجُودِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 735]
المزيــد ...
अब्दुल्लाह बिन उमर (रजियल्लाहु अन्हुमा) ले बयान गरेका छन्,
जब रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) (तकबीर) भनेर नमाज शुरु गर्नुहुन्थ्यो र जब रुकुको लागि तकबीर भन्नुहुन्थ्यो, तब उहाँले आफ्ना दुवै हातहरू काँध बराबर उठाउनु हुन्थ्यो । रुकुबाट टाउको उठाउँदा पनि उस्तै दुवै हात उठाउनु हुन्थ्यो र “समिअल्लाहु लिमन् हमिदह, रब्बना व लकल-हम्द” भन्नुहुन्थ्यो । जबकि सज्दामा यसो गर्नुभएन ।
[सही] - [मुत्तफकुन अलैहि] - [सही बुखारी - 735]
नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) नमाजमा तीन स्थानहरूमा 'रफउल-यदैन' अर्थात आफ्नो दुवै हात काँध बराबर वा विपरीत उठाउनुहुन्थ्यो ।
पहिलो स्थान: नमाजको सुरुमा तकबीर तहरीमाको समयमा ।
दोस्रो स्थान: रुकुको लागि तकबीर भनिरहँदा ।
तेस्रो स्थान: रुकुबाट टाउको उठाउँदा र “समिअल्लाहु लिमन हमिदह, रब्बना व लकल-हम्द” भन्दै गर्दा ।
सज्दामा जाँदा र सज्दाबाट उठ्दा हात उठाउनु भएन ।
हदीसका केही फाइदाहरू
- दुबै हात उठाउनु भनेको नमाजको शोभा र अल्लाहको महिमा हो ।
- नमाज पढ्दा चौथो स्थानमा पनि हात उठाउनु नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) बाट प्रमाणित छ । तीन र चार रकात भएको नमाजमा पहिलो तशाहुदपछि तेस्रो रकातको लागि खडा हुने समयमा र यसको प्रमाण सुनन अबू दाउद आदिमा अबू हुमैद साईदीको हदीसमा उल्लेख छ ।
- नबी सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमबाट यो पनि प्रमाणित भएको छ कि उहाँले आफ्नो हातहरू कानसम्म नछोईकन उठाउनुहुन्थ्यो, जसरी सहीह बुखारी र मुस्लिममा मालिक बिन हुवैरिसको वर्णनमा आएको छ: ‘नबी सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले जब तकबीर पढ्नुहुन्थ्यो, तब आफ्नो हातहरू कानसम्म उठाउनुहुन्थ्यो।'"
- इमाम र मुन्फरिद (एक्लै नमाज पढ्ने) ले “समिअल्लाहु लिमन हमिदह, रब्बना व लकल-हम्द” दुबै भन्नेछन् । मुक्तदी (इमामको नमाज पढ्ने) ले "रब्बना व लकल-हम्द" मात्र भन्नेछ ।
- रूकुबाट उठेपछि “रब्बना व लकल-हम्द” भन्ने चारवटा तरिका (शब्भद) हरू नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) बाट प्रमाणित छन् । ती मध्ये एक यो हो र कहिले यो शब्द र कहिले अर्को पढेर सबै तरिकाहरूमाथि अमल गर्नु राम्रो हो ।
थप
- हदीस: नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) दुई सजदाको बीचमा यो दुआ पढ्नु हुन्थ्यो: "अल्ला हुम्मग फिर्ली, वर्हम्नी व आफिनी वह्दिनी वर्जुकनी ।" (हे अल्लाह! मलाई क्षमा गर्नुहोस्, ममाथि दया गर्नुहोस्, मलाई शान्ति दिनुहोस्, मलाई मार्गदर्शन गर्नुहोस् र मलाई जीविका दिनुहोस्) ।
- हदीस: मलाई सात हड्डी (अंग) हरू : निधार, र उहाँले आफ्नो हातले आफ्नो नाकतिर संकेत गर्नुभयो, दुवै हात, दुबै घुँडा र दुबै खुट्टाको औंलाहरूमा सजदा गर्न आदेश दिइएको छ।
- हदीस: हे मानिसहरू! मैले तिमीहरूलाई तालिम दिनका लागि यसो गरेको हो, ताकि तिमीहरू मलाई देखेर मैले पढेको जस्तो नमाज पढ्न सिक।
- हदीस: जब तपाईंहरू नमाज पढ्नुहुन्छ भने आफ्ना सफ (पङ्क्ति) हरू सीधा गर्नुहोस् । त्यसपछि तपाईंहरूमध्ये एकले इमामत गरोस् । जब इमामले तकबीर भन्छन्, तपाईंहरूले पनि तकबीर भन्नुहोस्
- हदीस: अल्लाहको कसम, जसको हातमा मेरो जीवन छ, म तपाईंहरूमध्ये सबै भन्दा बढी अल्लाहको रसूलसँग मिल्दोजुल्दो नमाज पढ्ने व्यक्ति हुँ । उहाँ यसरी नै नमाज पढ्नु हुन्थ्यो यहाँसम्म कि उहाँको निधन भयो ।
- हदीस: सबैभन्दा खराब चोर त्यो व्यक्ति हो जसले आफ्नो नमाज मा चोरी गर्छ ।" एक साथीले नमाजमा चोरी गर्नुको अर्थ के हो भनेर सोधे, उहाँले जवाफ दिनुभयो: "नमाजमा चोरी गर्नु भनेको उसले पूर्ण रूपमा रुकुअ र सज्दा नगर्नु हो।
- हदीस: जब रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) रुकुअबाट आफ्नो पीठ उठाउनुहुन्थ्यो, तब यो दुआ पढ्नुहुन्थ्यो: ‘समिअल्लाहु लिमन् हमिदह्