عَن ابْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما:
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَرْفَعُ يَدَيْهِ حَذْوَ مَنْكِبَيْهِ إِذَا افْتَتَحَ الصَّلَاةَ، وَإِذَا كَبَّرَ لِلرُّكُوعِ، وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ، رَفَعَهُمَا كَذَلِكَ أَيْضًا، وَقَالَ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، رَبَّنَا وَلَكَ الحَمْدُ»، وَكَانَ لاَ يَفْعَلُ ذَلِكَ فِي السُّجُودِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 735]
المزيــد ...
Od Ibn-Omera, Allah sa njim bio zadovoljan,
se prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve sellem, dizao ruke spram svojih ramena kada bi otpočinjao namaz i kada bi izgovarao tekbir za pregibanje na ruku', a također bi spram ramena dizao ruke kada bi digao svoju glavu s ruku'a i izgovarao bi "Semi'allahu li men hamideh, rabbena ve lekel-hamd", dok to nije činio prilikom obavljanja sedžde.
[Vjerodostojan] - [Muttefekun alejh] - [صحيح البخاري - 735]
Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, na tri mjesta u namazu bi podizao ruke naspram ramena.
1. Kada bi stupao u namaz i donosio početni tekbir.
2. Kada bi donosio tekbir za odlazak na ruku'.
3. Kada bi se vraćao sa ruku'a izgovarajući: "Semi'allahu limen hamideh, rabbena ve lekel-hamdu."
Ne bi podizao ruke prilikom odlaska na sedždu i podizanja sa nje.