หะดีษ: “ไม่มีการละหมาดเมื่ออาหารถูกเสิร์ฟ และในสภาพที่เขากำลังอดกลั้นสิ่งไม่ดีทั้งสอง(คือปัสสาวะและอุจจาระ)

عن عَائِشَةَ رضيَ الله عنها قالت: إِنِّي سمعْتُ رسولَ الله صلى الله عليه وسلم يقول:

«لَا صَلَاةَ بِحَضْرَةِ الطَّعَامِ، وَلَا هُوَ يُدَافِعُهُ الْأَخْبَثَانِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 560]

จากท่านหญิงอาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา กล่าวว่า : ฉันได้ยินท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า :
“ไม่มีการละหมาดเมื่ออาหารถูกเสิร์ฟ และในสภาพที่เขากำลังอดกลั้นสิ่งไม่ดีทั้งสอง(คือปัสสาวะและอุจจาระ)".

الملاحظة

لهذا: فإن الشارع كلمة الشارع مفروض الشرع

النص المقترح الشرع الفروق

[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย มุสลิม] - [เศาะฮีห์มุสลิม - 560]

คำอธิบาย​

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ห้ามการละหมาดต่อหน้าอาหารที่ถูกจัดขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้ละหมาดโหยหา และหัวใจของเขาผูกพันกับอาหารนั้น
และในทำนองเดียวกัน ท่านก็ได้ห้ามการละหมาดในขณะที่กำลังอดกลั้นสิ่งไม่ดีทั้งสอง คือปัสสาวะและอุจจาระ เพราะเป็นการหมกมุ่นของเขาที่มีต่อการอดกลั้นนั้น

الملاحظة

السلام عليكم و رحمة الله و بركاته,, يوجد خطء في النص المشار اليه و هي ذكر كلمة الشارع و التي من المفترض استبدالها ب (الشرع). و لكم جزيل الشكر,,,

النص المقترح يؤكِّد هذا الحديث رغبة الشارع في حضور قلب المكلَّف في الصلاة بين يدي ربِّه، ولا يكون ذلك إلا بقطع الشواغل؛ التي يسبب وجودها عدم الطمأنينة والخشوع؛ لهذا: فإن الشرع ينهي عن الصلاة بحضور الطعام الذي تتوق نفس المصلي إليه، ويتعلق قلبه به، وكذلك ينهى عن الصلاة مع مدافعة الأخبثين، -اللذين هما البول والغائط-؛ لانشغال خاطره بمدافعة الأذى. الفروق

บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ

1. ผู้ละหมาดควรขจัดทุกสิ่งที่ทำให้เขาหมกมุ่นในยามที่เขาละหมาด ก่อนที่จะทำการละหมาด.