Hadithi: Pas çdo namazi (farz), pasi jepte selam, thoshte: "S’ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut, që është Një dhe i Pashoq; Atij i takon sundimi dhe lavdia dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë! S’mund të bëhet asnjë lëvizje dhe nuk ka fuqi për asgjë pa ndihmën e Allahut! S’ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut dhe nuk adhurojmë asnjë tjetër përveç Tij! Dhuntitë dhe mirësitë janë prej Tij dhe vetëm Atij i takon lavdi më i bukur! S’ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut! Adhurimin e kryejmë me sinqeritet vetëm për Të, edhe pse këtë e urrejnë jobesimtarët!"

عن عبد الله بن الزبير -رضي الله تعالى عنهما- أنّه كانَ يقول: في دبر كل صلاة حين يُسلِّم «لا إله إلا الله وحده لا شريكَ له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيءٍ قديرٌ، لا حولَ ولا قوةَ إلا بالله، لا إله إلا الله، ولا نعبد إلا إيَّاه، له النِّعمة وله الفضل، وله الثَّناء الحَسَن، لا إله إلا الله مخلصين له الدِّين ولو كَرِه الكافرون» وقال: «كان رسول الله صلى الله عليه وسلم يُهَلِّل بهن دُبُر كلِّ صلاة».
[صحيح] - [رواه مسلم]

Abdullah ibn Zubejri (Allahu qoftë i kënaqur me të!), pas çdo namazi (farz), pasi jepte selam, thoshte: "S’ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut, që është Një dhe i Pashoq; Atij i takon sundimi dhe lavdia dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë! S’mund të bëhet asnjë lëvizje dhe nuk ka fuqi për asgjë pa ndihmën e Allahut! S’ka të adhuruar me të drejtë veç Allahut dhe nuk adhurojmë asnjë tjetër përveç Tij! Dhuntitë dhe mirësitë janë prej Tij dhe vetëm Atij i takon lavdi më i bukur! S’ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut! Adhurimin e kryejmë me sinqeritet vetëm për Të, edhe pse këtë e urrejnë jobesimtarët!" Abdullah ibn Zubejri thoshte: "I Dërguari i Allahut ﷺ e madhëronte Allahun me këto fjalë pas çdo namazi (farz)."
Ky hadith është sahih. - E shënon Muslimi.

Shpjegimi

Abdullah ibn Zubejri (Allahu qoftë i kënaqur me të!) e thoshte këtë dhikër madhështor, i cili përmban shumë kuptime madhështore, që nga vërtetimi i robërisë së vërtetë ndaj Allahut të Vetëm dhe mohimi që të ketë ortak me Të. Po ashtu pohimi se Ai veçohet me sundim të jashtëm e të brendshëm dhe është meritor që të lavdërohet në çdo gjendje. Gjithashtu pohimi i fuqisë së Tij absolute, ashtu siç sqarohet në këtë dhikër dhe pohimi nga ana e robit se ai karshi Zotit të tij është i paaftë dhe i mangët. Po ashtu ky rob e largon veten dhe e pohon faktin se nuk ka lëvizje e as fuqi; nuk ka lëvizje për pengimin e së keqes e as fuqi për arritjen e së mirë pa ndihmën e Allahut të Lartësuar. Ky dhikër i bekuar ngërthen në vete se duhet t'i adresohet begatia Atij që ta ka dhënë - Allahut të Lartësuar dhe t'i adresohet përsosuria absolute dhe dhikri i mirë e i bukur Atij, në Qenien, cilësitë, veprat dhe begatitë e Tij, në çdo gjendje. Pastaj, ky dhikër u përmbyll me fjalën e teuhidit (monoteizmit): "Nuk ka Zot tjetër që meriton adhurimin pos Allahut", duke kujtuar se Allahu duhet adhuruar sinqerisht, edhe nëse të gjithë jobesimtarët e urrejnë këtë gjë. Pastaj Abdullah ibn Zubejri (Allahu qoftë i kënaqur me të!) përmendi se i Dërguari i Allahut ﷺ i thoshte këto fjalë kur jepte selam në namazin e tij, duke e ngritur zërin. Ai e ngrinte zërin me këtë dhikër, që t'i mësonte të pranishmit.