حدیث: څوک چې مړ شو، پداسې حال کې چې د الله سره یې څه شی نه وي شریک کړی، جنت ته به داخل شي، او څوک چې مړ شو پداسې حال چې د الله تعالی سره څه شی شریک کړی وي اور ته به داخل شي
عَنْ جَابِرٍ رضي الله عنه قَالَ:
أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَجُلٌ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، مَا الْمُوجِبَتَانِ؟ فَقَالَ: «مَنْ مَاتَ لَا يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ، وَمَنْ مَاتَ يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ النَّارَ»
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 93]
المزيــد ...
له جابر رضي الله عنه څخه روایت دی چې وایي:
رسول الله - صلی الله علیه وسلم - ته یو سړی راغی او ویې ویل: اې د الله رسوله ؟ هغه کوم دوه خویونه دي چې په درلودلو سره یې انسان ته جنت یا دوزخ واجبیږي؟هغه وفرمایل: مَنْ مَاتَ لَا يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ، وَمَنْ مَاتَ يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ النَّارَ»
«څوک چې مړ شو، پداسې حال کې چې د الله سره یې څه شی نه وي شریک کړی، جنت ته به داخل شي، او څوک چې مړ شو پداسې حال چې د الله تعالی سره څه شی شریک کړی وي اور ته به داخل شي»
[صحيح] - [مسلم روايت کړی دی] - [صحیح مسلم - 93]
له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه یو سړي د دوو خصلتونو په اړه پوښتنه وکړه چې د انسان لپاره جنت ته داخلېدل واجبوي او هغه دوه چې اور ته داخلېدل واجبوي؟ نو رسول الله صلی الله علیه وسلم ځواب ورکړ: هغه صفت چې انسان ته جنت لازموي دا دی چې انسان په داسې حال کې مړ شي چې یوازې د یو الله عبادت کوي او له هغه سره یې هیڅ شرک نه وي کړی، او هغه صفت چې اور ته تلل لازموي دا دی چې انسان په داسې حال کې مړ شي چې له الله سره یي څه شریک کړی وي، داسې چې له الله تعالی سره یې شریک او هم مثل په الوهیت، ربوبیت، اسماء او صفاتو کې ګرځولی وي.
د حديث له ګټو څخه
- د توحید فضیلت او دا چې څوک چې د مومن په توګه مړ شو، پرته لدې چې له الله تعالی سره یې هیڅ شی نه وي شریک کړی جنت ته به داخل شي.
- د شرک خطر، او دا چې څوک په داسې حالت کې مړ شي چې له الله سره یې شرک کړی وي نو اور ته به داخل شي.
- د موحدینو ګناه کوونکی د الله تعالی تر ارادې لاندې دي، که وغواړي، سزا به ورکړي او که وغواړي، بخښنه به ورته وکړي، نو د دوی برخلیک به د جنت لور ته وي.
ډلبندیانې
نور
- حدیث: په یهودانو او نصاراوو دې د الله لعنت وي، دوی د خپلو پیغمبرانو قبرونه د جوماتونو په توګه نیولي - له هغه څه خبرداری ورکوي چې هغوی کړي - او که داسې نه وای، نو د هغه قبر به ښکاره کړای شوی و ، خو له دې وېرې دا کار ونشو چې هسی نه جومات وګرځول شي.
- حدیث: زه د شریکانو له شراکت څخه تر ټولو زیات مستغني یم، نو چا چې یو کار وکړ او په هغه کې یې زما سره بل څوک شریک کړ، زه به هغه کس د هغه شرک ته پریږدم.
- حدیث: زه د الله تعالی په وړاندې لدې بیزاره یم چې له تاسو څخه یو څوک په دوستۍ ونیسم، ځکه چې الله جل جلاله زه په دوستۍ سره داسې نیولی یم لکه څرنګه یې چې ابراهیم په دوستۍ سره نیولی، او که چېرته ما له خپل امت څخه څوک په خالصې دوستۍ سره نیوه، نو خامخا به مې ابوبکر په دوستۍ سره نیولی و.
- حدیث: زما په صفت کې له حد نه مه اوړئ لکه څرنګه چې مسیحیانو د مریم د زوی په صفت کې له حد نه اوړیدلي دي، زه یو بنده یم، نو ووایئ: د الله بنده او پیغمبر.
- حدیث: ستا په شفاعت تر ټولو نیکمرغه خلک څوک دي؟ ويې فرمايل: څوک چې د زړه له اخلاصه ووايي چې له الله پرته بل معبود نشته.
- حدیث: چا چې - پدې خبره - ګواهي ورکړه چې نشته دی په حقه سره معبود مګر یوازې الله دی، شریک نه لري او محمد د الله بنده او رسول دی، او عیسی د الله بنده او رسول دی، او د هغه - کلمه - (په کلمه د کن سره پیدا شو)، او د هغه له روح ( د الله تعالی د طرفه) څخه دی، او دا چې جنت حق او اور(دوزخ) حق دی، الله به یې جنت ته ننباسي که هر عمل یې کړی وي.
- حدیث: څوک چې مړ شو او له الله پرته یې بل شریک راباله اور ته داخلیږي.