حديث: إِنَّ ذَلِكِ عِرْقٌ، وَلَكِنْ دَعِي الصَّلاَةَ قَدْرَ الأَيَّامِ الَّتِي كُنْتِ تَحِيضِينَ فِيهَا، ثُمَّ اغْتَسِلِي وَصَلِّي» یعنی: «خیر، این خون [ناشی از پارگی] رگ است، اما نماز را به اندازهٔ روزهایی که در آن حیض می‌شدی ترک کن، سپس غسل کن و نماز را بجا آور

عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المؤمنين رضي الله عنها أَنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ أَبِي حُبَيْشٍ سَأَلَتِ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَتْ:
إِنِّي أُسْتَحَاضُ فَلاَ أَطْهُرُ، أَفَأَدَعُ الصَّلاَةَ؟ فَقَالَ: «لَا، إِنَّ ذَلِكِ عِرْقٌ، وَلَكِنْ دَعِي الصَّلاَةَ قَدْرَ الأَيَّامِ الَّتِي كُنْتِ تَحِيضِينَ فِيهَا، ثُمَّ اغْتَسِلِي وَصَلِّي».
[صحيح] - [متفق عليه]

از عایشه ام المؤمنین رضی الله عنها روایت است که فاطمه بنت ابی حُبَیش از پیامبر صلی الله علیه وسلم پرسید:
من دچار استحاضه هستم و پاک نمی‌شوم، آیا نماز را ترک کنم؟ ایشان فرمودند: «لَا، إِنَّ ذَلِكِ عِرْقٌ، وَلَكِنْ دَعِي الصَّلاَةَ قَدْرَ الأَيَّامِ الَّتِي كُنْتِ تَحِيضِينَ فِيهَا، ثُمَّ اغْتَسِلِي وَصَلِّي» یعنی: «خیر، این خون [ناشی از پارگی] رگ است، اما نماز را به اندازهٔ روزهایی که در آن حیض می‌شدی ترک کن، سپس غسل کن و نماز را بجا آور».
صحیح - متفق علیه

توضیح

فاطمه بنت حُبَیش از پیامبر صلی الله علیه وسلم پرسید که: خونریزی من قطع نمی‌شود و حتی در زمان غیر حیض ادامه دارد، بنابراین آیا این حکم حیض را دارد و باید نماز را ترک کنم؟ پیامبر صلی الله علیه وسلم به او فرمود که این خون استحاضه است و خونی است ناشی از پارگی رگ در رحم و ناشی از بیماری است و خون حیض نیست. پس چون وقت حیض شد که می‌دانی بنابر عادت ماهیانه‌ات - پیش از مبتلا شدن به خون استحاضه - در این زمان حیض می‌شدی، نماز و روزه و دیگر اعمالی که زن حایض در هنگام حیض از آن منع می‌شود را ترک کن. و چون مقدار آن مدت به پایان رسید در این حالت از خون حیض پاک شده‌ای، و موضع خون را می‌شویی، و سپس به نیت رفع حَدَث غسلِ کامل می‌کنی و سپس نماز می‌گزاری.