حديث: بخوبی می دانم كه تو سنگی بيش نيستی و نمی توانی نفع و ضرر برسانی، اگر نمی ديدم كه رسول الله صلى الله عليه وسلم تو را می بوسيد، تو را نمی بوسيدم

عَنْ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ:
أَنَّهُ جَاءَ إِلَى الحَجَرِ الأَسْوَدِ فَقَبَّلَهُ، فَقَالَ: إِنِّي أَعْلَمُ أَنَّكَ حَجَرٌ، لاَ تَضُرُّ وَلاَ تَنْفَعُ، وَلَوْلاَ أَنِّي رَأَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُقَبِّلُكَ مَا قَبَّلْتُكَ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1597]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از عمر رضی الله عنه روایت است که:
كنار حجرالاسود آمد و آن را بوسيد و فرمود: بخوبی می دانم كه تو سنگی بيش نيستی و نمی توانی نفع و ضرر برسانی، اگر نمی ديدم كه رسول الله صلى الله عليه وسلم تو را می بوسيد، تو را نمی بوسيدم.
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 1597]

توضیح

امیرالمؤمنین عمر بن خطاب رضی الله عنه کنار حجرالاسود در گوشه کعبه آمد و آن را بوسید و فرمود: بخوبی می دانم كه تو سنگی بيش نيستی، و نمی توانی نفع و ضرر برسانی، اگر نمی ديدم كه رسول الله صلى الله عليه وسلم تو را می بوسيد، تو را نمی بوسيدم.

از فوائد حدیث

1. مشروعیت بوسیدن حجر الاسود برای طواف کننده گان هرگاه به آن نزدیک شوند، در صورت امکان و به آسانی.
2. هدف از بوسیدن حجرالاسود پیروی از رسول الله صلی الله علیه وسلم است.
3. نووی گفت: یعنی آن این است که توان منفعت و ضرر را ندارد، و آن سنگیست آفریده شده مانند سایر موجودات که نه ضرری می رساند و نه سودی، و عمر آن را در موسم اعلان کرد؛ تا در سرزمین ها پخش شود، و این مقوله را اهل موسم که از سرزمین های مختلف آمده اند از او حفظ نمایند.
4. عبادات توقیفی می باشد؛ پس هیچ عبادتی مشروع نمی باشد جز آنچه را که الله و رسولش شرع نموده باشد.
5. اگر عبادت صحت داشته باشد، به آن عمل می شود حتی اگر حکمت آن فهمیده نشود؛ زیرا تمکین و اطاعت مردم در انجام آن از حکمت های مقصود بشمار می رود.
6. بوسیدن چیزی که شرع قصد بوسیدن آن را به عنوان عبادت وضع ننموده باشد، از قبیل سنگ ها و غیره.