عَنْ أَبِي بَرْزَةَ الأَسْلَمِيِّ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَا تَزُولُ قَدَمَا عَبْدٍ يَوْمَ القِيَامَةِ حَتَّى يُسْأَلَ عَنْ عُمُرِهِ فِيمَا أَفْنَاهُ، وَعَنْ عِلْمِهِ فِيمَ فَعَلَ، وَعَنْ مَالِهِ مِنْ أَيْنَ اكْتَسَبَهُ وَفِيمَ أَنْفَقَهُ، وَعَنْ جِسْمِهِ فِيمَ أَبْلَاهُ».
[صحيح] - [رواه الترمذي] - [سنن الترمذي: 2417]
المزيــد ...
ਅਬੂ ਬਰਜ਼ਹ ਅਲ-ਅਸਲਮੀ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਰਸੂਲੱਲਾਹ ਸਲੱਲਾਹੂ ਅਲੈਹੀ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
«ਕ਼ਿਆਮੇ ਦੇ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਦੇ ਦੋ ਪੈਰ ਨਹੀਂ ਹਿਲਦੇ ਜਦ ਤੱਕ ਉਸ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ:ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ ਕਿੱਥੇ ਬਿਤਾਈ? ਉਸਦਾ ਗਿਆਨ ਕਿਸ ਲਈ ਵਰਤਿਆ?
ਉਸਦਾ ਦੌਲਤ ਕਿੱਥੋਂ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕਿੱਥੇ ਖਰਚ ਕੀਤੀ? ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕਿਹੜੀਆਂ ਕਠਨਾਈਆਂ ਭੁਗਤਣੀਆਂ ਪਈਆਂ?»
[صحيح] - [رواه الترمذي] - [سنن الترمذي - 2417]
ਨਬੀ ਸਲੱਲਾਹੂ ਅਲੈਹੀ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕ਼ਿਆਮੇ ਦੇ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਹਿਸਾਬ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਪਾਸਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ — ਨਾ ਜੰਨਤ ਨੂੰ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਨਰਕ ਨੂੰ — ਤਕ਼ਿ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ:
ਪਹਿਲਾ: ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਬਿਤਾਈ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਖਰਚ ਕੀਤਾ।
ਦੂਜਾ: ਉਸਦਾ ਗਿਆਨ — ਕੀ ਉਸਨੇ ਗਿਆਨ ਖਾਲਸਾ ਖ਼ਾਲਿਸ਼ਾ ਖ਼ੁਦਾ ਲਈ ਲੱਭਿਆ? ਕੀ ਉਸਨੇ ਉਸ 'ਤੇ ਅਮਲ ਕੀਤਾ? ਕੀ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚਾਇਆ?
ਤੀਜਾ: ਉਸਦਾ ਧਨ — ਕਿੱਥੋਂ ਕਮਾਇਆ? ਕੀ ਇਹ ਹਲਾਲ ਸੀ ਜਾਂ ਹਰਾਮ? ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਖਰਚ ਕੀਤਾ? ਕੀ ਉਹ ਖਰਚ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਲਈ ਸੀ ਜਾਂ ਉਹਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਦਾ?
ਚੌਥਾ: ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ, ਤਾਕਤ, ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਜਵਾਨੀ — ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਖਰਚ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤਿਆ?