بروز رسانی: ?الْأَعْمَالُ سِتَّةٌ، وَالنَّاسُ أَرْبَعَةٌ، فَمُوجِبَتَانِ، وَمِثْلٌ بِمِثْلٍ، وَحَسَنَةٌ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا، وَحَسَنَةٌ بِسَبْعِ مِائَةٍ

عَنْ خُرَيْمِ بْنِ فَاتِكٍ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«الْأَعْمَالُ سِتَّةٌ، وَالنَّاسُ أَرْبَعَةٌ، فَمُوجِبَتَانِ، وَمِثْلٌ بِمِثْلٍ، وَحَسَنَةٌ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا، وَحَسَنَةٌ بِسَبْعِ مِائَةٍ، فَأَمَّا الْمُوجِبَتَانِ: فَمَنْ مَاتَ لَا يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ، وَمَنْ مَاتَ يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ النَّارَ، وَأَمَّا مِثْلٌ بِمِثْلٍ: فَمَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ حَتَّى يَشْعُرَهَا قَلْبُهُ، وَيَعْلَمَهَا اللهُ مِنْهُ كُتِبَتْ لَهُ حَسَنَةً، وَمَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً، كُتِبَتْ عَلَيْهِ سَيِّئَةً، وَمَنْ عَمِلَ حَسَنَةً فَبِعَشْرِ أَمْثَالِهَا، وَمَنْ أَنْفَقَ نَفَقَةً فِي سَبِيلِ اللهِ فَحَسَنَةٌ بِسَبْعِ مِائَةٍ، وَأَمَّا النَّاسُ، فَمُوَسَّعٌ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا مَقْتُورٌ عَلَيْهِ فِي الْآخِرَةِ، وَمَقْتُورٌ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا مُوَسَّعٌ عَلَيْهِ فِي الْآخِرَةِ، وَمَقْتُورٌ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، وَمُوَسَّعٌ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ».
[حسن] - [رواه أحمد]

از خُرَیم بن فاتِک رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«الْأَعْمَالُ سِتَّةٌ، وَالنَّاسُ أَرْبَعَةٌ، فَمُوجِبَتَانِ، وَمِثْلٌ بِمِثْلٍ، وَحَسَنَةٌ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا، وَحَسَنَةٌ بِسَبْعِ مِائَةٍ، فَأَمَّا الْمُوجِبَتَانِ: فَمَنْ مَاتَ لَا يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ، وَمَنْ مَاتَ يُشْرِكُ بِاللهِ شَيْئًا دَخَلَ النَّارَ، وَأَمَّا مِثْلٌ بِمِثْلٍ: فَمَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ حَتَّى يَشْعُرَهَا قَلْبُهُ، وَيَعْلَمَهَا اللهُ مِنْهُ كُتِبَتْ لَهُ حَسَنَةً، وَمَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً، كُتِبَتْ عَلَيْهِ سَيِّئَةً، وَمَنْ عَمِلَ حَسَنَةً فَبِعَشْرِ أَمْثَالِهَا، وَمَنْ أَنْفَقَ نَفَقَةً فِي سَبِيلِ اللهِ فَحَسَنَةٌ بِسَبْعِ مِائَةٍ، وَأَمَّا النَّاسُ، فَمُوَسَّعٌ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا مَقْتُورٌ عَلَيْهِ فِي الْآخِرَةِ، وَمَقْتُورٌ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا مُوَسَّعٌ عَلَيْهِ فِي الْآخِرَةِ، وَمَقْتُورٌ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، وَمُوَسَّعٌ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ» یعنی: «کارها شش [دسته] است و مردم [چهار] دسته، [کارها چنین است:] دو واجب کننده، و مثل در مقابل مثل، و هر نیکی به اندازهٔ ده مانند آن، و یک حسنه به هفتصد تا، اما دو واجب کننده این است که هر کس بمیرد در حالی که به الله چیزی را شریک نیاورده وارد بهست می‌شود، و هر کس بمیرد در حالی که چیزی را با او شریک ساخته وارد دوزخ می‌شود، اما مثل به مثل آن است که هر کس تصمیم جدی به انجام یک کار نیک بگیرد تا آنکه دلش آن را احساس کند و الله آن را از او بداند (قصدش برای انجامش جدی است)، برایش یک حسنه در برابر آن نوشته می‌شود، و هر کس در راه الله انفاقی کند هر نیکی به هفتصد برابر است، اما [دسته‌های] مردم چنین است: یکی در دنیا برایش گشایش است و در آخرت دچار تنگنا می‌شود، و یکی در دنیا دچار تنگاست و در آخرت گشایش می‌یابد، و یکی که در دنیا و آخرت دچار تنگناست، و یکی که در دنیا و آخرت دارای گشایش است».
صحیح است - به روایت احمد

شرح

پیامبر صلی الله علیه وسلم بیان داشته که اعمال بر شش نوع است و مردم بر چهار دسته هستند. اعمال شش‌گانه چنین است:
اولا: کسی که بمیرد در حالی که برای الله چیزی را شریک نیاورده بهشت بر او واجب می‌شود.
و دوم: کسی که در حالی بمیرد که به الله چیزی را شریک آورده آتش جاودانهٔ دوزخ بر او واجب می‌گردد.
این‌ها دو واجب کننده بود.
و سوم: کار نیکی که نیتش را کرده است. هر کس نیت کار نیکی را بکند و در نیتش صادق باشد تا جایی که در دلش آن را احساس کند و الله به نیتش پی ببرد، سپس پیش‌آمدی باعث شود که نتواند آن را انجام دهد، برایش یک حسنهٔ کامل نوشته می‌شود.
و چهارم: کار بدی که انجام شده است. کسی که کار بدی را انجام دهد برایش یک گناه نوشته می‌شود.
و این دو: مثل به مثل است یعنی چند برابر نمی‌شوند.
و پنجم: حسنه‌ای که به اندازهٔ ده حسنهٔ همانند آن است: هر کس نیت کار خوبی کند و انجامش دهد برایش ده حسنه نوشته می‌شود.
و ششم: حسنه‌ای که به اندازهٔ هفتصد نیکی نوشته می‌شود و آن کار کسی است که در راه الله یک انفاق نماید و برای او این نیکی‌اش به اندازهٔ هفتصد نیکی نوشته می‌شود و این از فضل الله تبارک و تعالی و کرم او بر بندگانش است.
اما دسته‌های چهارگانهٔ مردم به این صورت است:
نخست: کسی که در دنیا روزی‌اش وسیع است و در ناز و نعمت است و هرچه بخواهد می‌یابد اما در آخرت دچار تنگنا می‌شود و فرجامش به سوی دوزخ است، یعنی کافر ثروتمند.
و دوم: کسی که روزی‌اش در دنیا تنگ است، اما در آخرت برایش گشایش است و فرجامش بهشت است، یعنی مؤمن فقیر.
و سوم: کسی که در دنیا و آخرت دچار تنگناست، یعنی کافر فقیر.
و چهارم: کسی که در دنیا و آخرت در وسعت و گشایش است و او مؤمن ثروتمند است.