عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«إِنَّ اللهَ لَا يَظْلِمُ مُؤْمِنًا حَسَنَةً، يُعْطَى بِهَا فِي الدُّنْيَا وَيُجْزَى بِهَا فِي الْآخِرَةِ، وَأَمَّا الْكَافِرُ فَيُطْعَمُ بِحَسَنَاتِ مَا عَمِلَ بِهَا لِلَّهِ فِي الدُّنْيَا، حَتَّى إِذَا أَفْضَى إِلَى الْآخِرَةِ، لَمْ تَكُنْ لَهُ حَسَنَةٌ يُجْزَى بِهَا».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«إِنَّ اللهَ لَا يَظْلِمُ مُؤْمِنًا حَسَنَةً، يُعْطَى بِهَا فِي الدُّنْيَا وَيُجْزَى بِهَا فِي الْآخِرَةِ، وَأَمَّا الْكَافِرُ فَيُطْعَمُ بِحَسَنَاتِ مَا عَمِلَ بِهَا لِلَّهِ فِي الدُّنْيَا، حَتَّى إِذَا أَفْضَى إِلَى الْآخِرَةِ، لَمْ تَكُنْ لَهُ حَسَنَةٌ يُجْزَى بِهَا» یعنی: «الله به مؤمن دربارهٔ حسنهای ستم روا نمیدارد، در دنیا [در برابر آن] عطا میکند و در آخرت برای آن جزا میدهد، اما کافر در برابر نیکیهایی که در دنیا انجام میدهد [روزی] میخورد، تا جایی که وقتی به آخرت منتقل شد حسنهای نداشته باشد که برایش جزا داده شود».
صحیح است - به روایت مسلم
پیامبر صلی الله علیه وسلم بزرگی فضل الله بر مؤمنان و عدل الله در برابر کافران را بیان داشته است. اما دربارهٔ مؤمن ثواب عملی که در دنیا انجام داده کم نمیشود بلکه در دنیا برای طاعتش یک نیکی به او داده میشود همراه با پاداشی که در آخرت برایش ذخیره میشود؛ و شاید برای او همهٔ پاداشش به آخرت نگه داشته شود. اما برای کافر الله جزای کار نیکی که که انجام داده را به صورت خوبیهایی در دنیا به او میدهد تا وقتی که به آخرت برود ثوابی نداشته باشد که برایش جزا داده شود؛ زیرا عمل نیکی که در دو دنیا سود میرساند باید صاحبش مؤمن باشد.