Hadithi: I Dërguari i Allahut ﷺ e mallkoi atë që jep ryshfet dhe atë që merr ryshfet për të ndikuar në ndonjë vendim të caktuar
عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: «لَعَن رسول الله صلى الله عليه وسلم الرَّاشِي والمُرْتَشِي في الحُكْم».
[صحيح] - [رواه الترمذي وأحمد]
المزيــد ...
Ebu Hurejra (Allahu qoftë i kënaqur me të!) tregon: "I Dërguari i Allahut ﷺ e mallkoi atë që jep ryshfet dhe atë që merr ryshfet për të ndikuar në ndonjë vendim të caktuar."
Ky hadith është sahih. - E shënon Tirmidhiu.
Meqë realiteti i ryshfetit është dhënia e pasurisë për të arritur përmes saj tek ajo që është e pavlefshme, i Dërguari i Allahut ﷺ u lut që ryshfetdhënësi dhe ryshfetmarrësi të jenë larg nga mëshira e Allahut, për shkak të pasojave të rënda që ka ryshfeti për individin dhe shoqërinë. Ryshfeti është i ndaluar në mënyrë absolute. Ryshfeti për ndonjë vendim ka ardhur në hadith në mënyrë specifike, sepse ryshfeti për të ndikuar në ndonjë vendim të caktuar është më i rëndë, sepse në këtë rast ka zëvendësim të gjykimit të sheriatit. Kjo formë është që gjykatësit t'i jepet ryshfet, që të ketë ndikim në ndryshimin e vendimit ose zbutjen e tij, ose ta bëjë atë në favor të ryshfetdhënësit.
Mësime nga hadithi
- Ndalohet dhënia e ryshfetit, marrja, ndërmjetësimi në ryshfet, e ndihma në këtë vepër, sepse kjo është bashkëpunim në të kotën.
- Ryshfeti është një mëkat i madh, pasi i Dërguari i Allahut ﷺ e mallkoi ryshfetmarrësin dhe ryshfetdhënësin, e dihet se mallkimi është i veçantë për mëkatet e mëdha. Dijetarët njëzëri kanë rënë në ujdi se ryshfeti është haram (i ndaluar).
- Marrja e ryshfetit nga ata që punojnë në gjyqësor ose mbajnë poste zyrtare është një krim dhe mëkat më i rëndë, sepse është përdorimin i padrejtë i pasurisë së njerëzve, është ndryshim i gjykimit të Allahut dhe është gjykim me diçka tjetër përveç asaj që ka shpallur Allahu. Marrësi i ryshfetit i bën padrejtësi vetes me këtë veprim dhe i bën padrejtësi palës në favor të së cilës është nxjerrë aktgjykimi dhe palës kundër së cilës është nxjerrë aktgjykimi.