حديث: هيچ مردِ مؤمنی نسبت به زنی مؤمن (يعنی همسر خويش) بد نَبَرد؛ زيرا اگر يک اخلاقش را نمی پسندد، اخلاق ديگرش را می پسندد

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي لله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَا يَفْرَكْ مُؤْمِنٌ مُؤْمِنَةً، إِنْ كَرِهَ مِنْهَا خُلُقًا رَضِيَ مِنْهَا آخَرَ» أَوْ قَالَ: «غَيْرَهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1469]

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«هيچ مردِ مؤمنی نسبت به زنی مؤمن (يعنی همسر خويش) بد نَبَرد؛ زيرا اگر يک اخلاقش را نمی پسندد، اخلاق ديگرش را می پسندد» یا فرمودند: «غیره» (یعنی خُلق دیگری از او را می‌پسندد).
[صحیح] - [مسلم روایت کرده] - [صحیح مسلم - 1469]

توضیح

پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم، شوهر را از کینه دوزی نسبت به همسرش نهی می‌کند که موجب ظلم، ترک کردن، و منجر به روی‌گردانی از او شود؛ انسان فطرتاً دارای نقیصه است، و اگر از یک رفتار او (همسرش) بدش بیاید، از رفتار خوب دیگری او خوشش می آید؛ پس به رفتار خوبش راضی باشد، و در برابر رفتار بدش صبر را پیشه کند، تا این که باعث صبوری وی گردد و آنقدر از او متنفر نشود که منجر به ترک او گردد.

از فوائد حدیث

1. فراخواندن مؤمن به عدالت و داوری عقل در هر اختلافی که با همسرش پیش می آید، و عدم متوسل شدن به داوری عواطف و انفعالات موقت.
2. از شأن مؤمن این است که با زن مؤمن آنقدر کینه دوزی نکند که از او جدا شود، بلکه آنچه را که دوست ندارد با آنچه که دوست دارد نادیده بگیرد.
3. تشویق به حسن رفتار و همراهی بین زن وشوهر.
4. ایمان مستلزم اخلاق پسندیده است، پس هیچ مؤمن مرد یا مؤمن زن از اخلاق نیکو خالی نیست؛ ایمان مستلزم وجود صفات ستوده شده در آنان است.