Хадис: Успеаја оние што се издвојуваат (муферидун)

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسِيرُ فِي طَرِيقِ مَكَّةَ، فَمَرَّ عَلَى جَبَلٍ يُقَالُ لَهُ جُمْدَانُ، فَقَالَ: «سِيرُوا هَذَا جُمْدَانُ، سَبَقَ الْمُفَرِّدُونَ» قَالُوا: وَمَا الْمُفَرِّدُونَ يَا رَسُولَ اللهِ؟ قَالَ: «الذَّاكِرُونَ اللهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2676]

Ебу Хурејре, Аллах нека е задоволен со него, вели:
Еднаш, додека Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, беше на пат кон Мека, помина покрај една планина наречена Џумдан и рече: „,Продолжете напред, ова е Џумдан. Успеаја оние што се издвојуваат (муферидун).‘ Прашале: ,Кои се тие што се издвојуваат, о Аллахов пратенику?‘ Тој одговорил: ,Тоа се мажите и жените што го спомнуваат Аллах многу.‘“
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2676]

Објаснување

Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, ја објаснил положбата на оние што многу го спомнуваат Аллах, нагласувајќи дека тие се издвоиле и ги надминале другите во постигнувањето на највисоките степени во Џенетот. Тој ги споредил со планината Џумдан, која се издвојува од другите планини.

من فوائد الحديث

1. Пожелно е честото спомнување на Аллах и постојаната посветеност на тоа, бидејќи успехот на Ахиретот се постигнува преку добрите дела и искреноста во ибадетите.
2. Спомнувањето на Аллах може да биде само со јазикот, само со срцето или со јазикот и срцето заедно, при што последново претставува највисок степен на зикр.
3. Меѓу видовите на зикр се и оние кои се шеријатски ограничени, како што се утринските и вечерните зикрови, зикровите по завршувањето на задолжителните намази и други слични зикрови.
4. Имамот Невеви вели: „Знајте дека доблеста на зикрот не е ограничена само на изговарањето субханаллах, ла илахе илаллах, елхамдулиллах и Аллаху екбер, туку секој оној кој извршува добро дело заради Аллах се смета од оние кој го спомнуваат Аллах.“
5. Зикрот е една од најважните причини за истрајност во верата. Возвишениот Аллах вели:
6. „О, верници, кога ќе се судрите со каква било чета, бидете смели и непрестајно Аллах спомнувајте Го, за да го постигнете тоа што го сакате.“ (Ел Енфал, 45)
7. Сличноста во споредбата меѓу оние што го спомнуваат Аллах и планината Џумдан лежи во нивното издвојување и посебност. Планината Џумдан е издвоена од останатите планини, исто како што оној кој го спомнува Аллах е истакнат со својот јазик и срце во спомнувањето на својот Господар, дури и кога е опкружен со луѓе. Тој наоѓа утеха во моментите на осаменост и чувствува неспокојство од прекумерната дружба со луѓето.
8. Дополнително, споредбата може да биде и во тоа што зикрот е причина за истрајност во верата, слично како што планините се причина за стабилноста на земјата. Или пак, таа споредба може да укажува на предноста во правењето добри дела на овој и идниот свет, како што патникот кој патувал од Медина кон Мека, кога ќе стигнел до планината Џумдан, тоа му било знак дека се приближува до Мека. Оној кој стигнал до Џумдан бил пред другите. На ист начин, оној кој многу го спомнува Аллах е пред другите со своето постојано спомнување на Аллах.
9. А Аллах најдобро знае.