عن عبد الله بن مسعود رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «سِبابُ المسلم فسوق، وقتاله كفر».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
Ayon kay `Abdullāh bin Mas`ūd, malugod si Allāh sa kanya: "Ang paglait sa Muslim ay kasuwailan at ang pakikipaglaban sa kanya ay kawalang-pananampalataya."
[Tumpak] - [Napagkaisahan ang katumpakan]
Ang hadith ay nagpapatunay sa laki ng karapatan ng muslim,dahil humatol ito ,sa panlalait sa isang kapatid na muslim ng kasuwailan,na siyang nagpapalabas sa pananampalataya sa Allah,at ang sinumang makipaglaban sa kapatid niyang muslim,tunay na siya ay nagiging hindi mananampalataya,na lumabas sa paniniwala,kapag pinaniniwalaan niya ang pagpapahintulot sa pakikipaglaban sa [kapwa] muslim,Subalit kapag siya ay nakipaglaban sa kanya dahil sa isang bagay para sa sarili niya o maka mundong-bagay,na walang halong paniniwala sa pagpapahintulot sa dugo niya,tunay na siya ay magiging hindi mananampalataya, na maliit na hindi pananampalataya,at hindi siya ilalabas nito sa paniniwala,at tatawagin siyang hindi mananampalataya,bilang labis sa pagbibigay babala