නබි වදන: “මුස්ලිම්වරයාට බැන වැදීම දුෂ්ටකමකි. ඔහු සමග ගැටුම් ඇති කර ගැනීම දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කිරීමකි.”
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بنِ مَسْعُودٍ رضي الله عنه أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«سِبَابُ المُسْلِمِ فُسُوقٌ، وَقِتَالُهُ كُفْرٌ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 48]
المزيــد ...
නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණෝ ප්‍රකාශ කළ බව අබ්දුල්ලාහ් ඉබ්නු මස්ඌද් (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී:
“මුස්ලිම්වරයාට බැන වැදීම දුෂ්ටකමකි. ඔහු සමග ගැටුම් ඇති කර ගැනීම දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කිරීමකි.”
[පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි] - [බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත] - [صحيح البخاري - 48]
මුස්ලිම්වරයකු ඔහුගේ සහෝදර මුස්ලිම්වරයකුට බැණ වැදීම හෝ දොස් නැගීම නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණෝ වැළැක්වූහ. සැබැවින්ම එය දුෂ්ඨකමකි. එමෙන්ම අල්ලාහ්ට හා ඔහුගේ දූතයාණන්ට අවනත වීමෙන් බැහැර කරන්නකි. මුස්ලිම්වරයකු තම සහෝදර මුස්ලිම්වරයකු සමග ගැටුම් ඇති කර ගැනීම දේවප්‍රතික්ෂේපිත ක්‍රියාවකි. නමුත් එය සැළකෙනෙුයේ සුළු ගණයේ ප්‍රතික්ෂේපිත ක්‍රියාවක් ලෙසය.
හදීසයේ හරය
- මුස්ලිම්වරයාගේ ගෞරවයට හා ඔහුගේ ජීවිතයට ගරු කිරීම.
- කිසිදු සාධාරණ හේතුවකින් තොරව මුස්ලිම්වරයකුට අපහාස කිරීම බරපතල වරදකි. කිසිදු අයිතියකින් තොරව එසේ බැණ වදින්නා දුෂ්ඨයෙකු වේ.
- මුස්ලිම්වරයකුට දොස් නැගීම හා ඔහු සමග ගැටුම් ඇති කර ගැනීම ඊමාන් හෙවත් දේව විශ්වාසය දුර්වල කරයි. එය හීන කරයි.
- ඇතැම් ක්‍රියාවන් ඉස්ලාම් පිළිවෙතින් ඔබව බැහැර කරන බරපතල ප්‍රතික්ෂේපිත ක්‍රියාවක් දක්වා ගෙන නොගිය ද එය කුෆ්ර් හෙවත් දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කිරීමක් ලෙස සැළකේ.
- නබිතුමාණන්ගේ සුන්නාව අනුගමනය කරන අහ්ලුස් සුන්නා වාසීන්ගේ ඒකමතික තීරණය අනුව මෙහි දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම යනුවෙන් අදහස් කරනුයේ, දහමින් පිටුවහල් නො කරන සුළු ගණයට අයත් වන ප්‍රතික්ෂේපයයි. මක්නිසාද යත් දේවත්වය විශ්වාස කරන මුඃමින්වරුන් ඔවුන් අතර ගැටුම් හා ආරවුල් ඇති කර ගන්නා විට දේව විශ්වාසය මත පදනම් වූ සහෝදරයත්වය සහතික කර ඇති බැවිනි. උත්තරීතර අල්ලාහ් මෙසේ පවසයි "දේවත්වය විශ්වාස කරන මුඃමින්වරුන් අතරින් දෙපිරිසක් එකිනෙකා අතර ගැටුම් ඇති කර ගත්තේ නම් ඔවුන් දෙපිරිස අතර නුඹලා සමතය ඇති කරනු." යන අර්ථයෙන් යුත් පාඨයේ සිට "සැබැවින්ම දේවත්වය විශ්වාස කරන මුඃමින්වරු සහෝදරයෝ වෙති" යන අර්ථය ගෙන දෙන පාඨය දක්වා.
අමතර
- නබි වදන: මහා පාපයන් කුමක්දැයි මා ඔබට දැනුම් දිය යුතු නොවේ ද.
- නබි වදන: විනාශ කර දමන කරුණු හතකින් නුඹලා වැළකෙනු. අල්ලාහ්ගේ දූතයාණනි, ඒවා කුමක්දැ?යි විමසුවෝය. එතුමා: “අල්ලාහ්ට ආදේශ තැබීම, හූනියම් කිරීම, අල්ලාහ් තහනම් කළ ආත්මයක් කිසිදු අයිතියකින් තොරව ඝාතනය කිරීම, පොළිය අනුභව කිරීම, අනාථයින්ගේ ධනය සූරා කෑම, සතුරු යුද දිනක පළා යෑම, දේව විශ්වාසී, නිර්දෝෂී, පතිවත රකින කාන්තාවන්ට අවලාද නැගීම.”
- නබි වදන: මහා පාපයන්ගෙන් වැළකී සිටින විට, පස්වේල සලාතයත්, ජුමුආ වෙන් ජුමුආවටත්, රමළානයෙන් රමළානයටත් ඒවා අතර සිදුවන දෑ සඳහා ඒවා ප්රතිකර්මයන් වනු ඇත.
- නබි වදන: සැබැවින්ම ජනයා කිසිදු යුක්තියකින් තොරව අල්ලාහ්ගේ සම්පත් අතර ගනුදෙනු කරති. එහෙයින් මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ අපා ගින්න ඔවුනට හිමිය.
- නබි වදන: අනුමානය ගැන නුඹලා ප්රවේසම් විය යුතුයි. හේතුව සැබැවින්ම අනුමානය වනාහි එය කතාවෙන් වඩාත් අසත්යය වන්නකි.
- නබි වදන: මියගිය ඇත්තන්හට දොස් නොකියනු. සැබැවින්ම ඔවුන් ඉදිරිපත් කළ දෑ වෙතට ශීඝ්රයෙන් ගිය අය වෙති.
- නබි වදන: මුස්ලිම්වරයකුට තම සහෝදරයාව රාත්රී තුනක් අතහැර දැමීම අනුමත වන්නේ නැත. ඔවුන් දෙදෙනා එකිනෙකා මුණ ගැසෙති. ඔහු හරහට පැමිණෙයි. මොහු ද හරහට පැමිණෙයි. ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් ශ්රේෂ්ඨ වනුයේ සලාමය ගෙන ආරම්භ කරන තැනැත්තාය.