Pagpapanibago: Tunay na ang Sugo ni Allāh (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) ay nagwalang-kaugnayan sa Sāliqah, Ḥāliqah, at Shāqqah."}

عَن أَبِي بُرْدَةَ بْنِ أَبِي مُوسَى رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
وَجِعَ أَبُو مُوسَى وَجَعًا شَدِيدًا، فَغُشِيَ عَلَيْهِ وَرَأْسُهُ فِي حَجْرِ امْرَأَةٍ مِنْ أَهْلِهِ، فَلَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يَرُدَّ عَلَيْهَا شَيْئًا، فَلَمَّا أَفَاقَ، قَالَ: أَنَا بَرِيءٌ مِمَّنْ بَرِئَ مِنْهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَرِئَ مِنَ الصَّالِقَةِ وَالحَالِقَةِ وَالشَّاقَّةِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1296]

Ang saling ito ay nangangaiangan ng daddag na pagrerepaso at pagtutumpak..

Ayon kay Abū Bardah bin Abī Mūsā (malugod si Allāh sa kanya) na nagsabi:
{Dumanas si Abū Mūsā ng isang matinding sakit kaya hinimatay siya habang ang ulo niya ay nasa kandungan ng isang babae kabilang sa mag-anak niya ngunit hindi siya nakakaya na tumugon dito ng anuman. Noong nagkamalay siya, nagsabi siya: "Ako ay walang-kaugnayan sa sinumang nagwalang-kaugnayan doon ang Sugo ni Allāh (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan). Tunay na ang Sugo ni Allāh (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) ay nagwalang-kaugnayan sa Sāliqah, Ḥāliqah, at Shāqqah."}
[Tumpak] - [Napagkaisahan ang katumpakan] - [صحيح البخاري - 1296]

Ang pagpapaliwanag

Nagkuwento si Abū Bardah (malugod si Allāh sa kanya) na ang ama niyang si Abū Mūsā Al-Ash`arīy (malugod si Allāh sa kanya) ay nagkasakit ng isang matinding pagkakasakit habang ang ulo niya ay nasa kandungan ng isang babae kabilang sa mag-anak niya saka humiyaw ito at nanaghoy ito sa kanya ngunit hindi siya nakakaya na tumugon dito ng anuman dahil sa pagkahimatay niya. Noong nagkamalay siya, nagsabi siya na tunay na siya ay walang-kaugnayan sa sinumang nagwalang-kaugnayan doon ang Sugo ni Allāh (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan). Tunay na ang Sugo (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) ay nagwalang-kaugnayan nga sa sumusunod: Ang Sāliqah: ang babaing nagtataas ng tinig sa sandali ng kasawiang-palad; Ang Ḥāliqah: ang babaing nag-aahit ng buhok niya sa sandali ng kasawiang-palad; Ang Shāqqah: Ang babae na pumupunit ng kasuutan niya sa sandali ng kasawiang-palad. Dahil ang mga ito ay mga gawain ng Panahon ng Kamangmangan; bagkus nag-utos siya ng pagtitiis sa sandali ng mga kasawiang-palad at pag-asa kay Allāh ng gantimpala sa pagtitiis dito.

من فوائد الحديث

1. Ang pagsaway laban sa pagpunit ng kasuutan, pag-ahit ng buhok, at pagtataas ng tinig sa sandali ng pagkaganap ng mga kasawiang-palad at na iyon ay kabilang sa malalaki sa mga pagkakasala.
2. Ang pagkalungkot at ang pag-iyak nang walang pananaghoy at pagtataas ng tinig ay hindi ipinagbabawal sapagkat ito ay hindi sumasalungat sa pagtitiis sa pagtatadhana ni Allāh. Ito lamang ay isang pagkaawa.
3. Ang pagbabawal sa pagkainis sa mga pagtatakda ni Allāh na masasakit sa salita at gawa.
4. Ang pagkakinakailangan ng pagtitiis sa sandali ng pagkaganap ng mga kasawiang-palad.