عَن أَبِي بُرْدَةَ بْنِ أَبِي مُوسَى رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
وَجِعَ أَبُو مُوسَى وَجَعًا شَدِيدًا، فَغُشِيَ عَلَيْهِ وَرَأْسُهُ فِي حَجْرِ امْرَأَةٍ مِنْ أَهْلِهِ، فَلَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يَرُدَّ عَلَيْهَا شَيْئًا، فَلَمَّا أَفَاقَ، قَالَ: أَنَا بَرِيءٌ مِمَّنْ بَرِئَ مِنْهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَرِئَ مِنَ الصَّالِقَةِ وَالحَالِقَةِ وَالشَّاقَّةِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1296]
المزيــد ...
ਹਜ਼ਰਤ ਅਬੂ ਬੁਰਦਹ ਬਿਨ ਅਬੀ ਮੂਸਾ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਰਿਵਾਇਤ ਕਰਦੇ ਹਨ:
ਅਬੂ ਮੂਸਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਦਰਦ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਹੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਤਾਂ ਕਿਹਾ:
"ਮੈਂ ਉਸ ਤੋਂ ਬੇਗਾਨਾ ਹਾਂ ਜਿਸ ਤੋਂ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਬੇਗਾਨਾ ਹਨ। ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਸਾਲਕਾ, ਹਾਲਿਕਾ ਅਤੇ ਸ਼ਾਕਿਕਾ ਤੋਂ ਬੇਗਾਨੇ ਹਨ।"
(ਸਾਲਕਾ, ਹਾਲਿਕਾ, ਸ਼ਾਕਿਕਾ — ਇਹ ਤਿੰਨ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਰੋਗ ਹਨ।)
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 1296]
ਹਜ਼ਰਤ ਅਬੂ ਬੁਰਦਹ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਨੇ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਾਲਦ ਹਜ਼ਰਤ ਅਬੂ ਮੂਸਾ ਅਸ਼ਅਰੀ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਗਏ, ਇਤਨਾ ਕਿ ਉਹ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਿਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਸ ਔਰਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਚੀਖਾਂ ਮਾਰੀਅਾਂ ਅਤੇ ਮਾਤਮ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਅਬੂ ਮੂਸਾ (ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ) ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦੇ ਸਕੇ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਹੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਏ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: **"ਮੈਂ ਉਸ ਤੋਂ ਬੇਗਾਨਾ ਹਾਂ ਜਿਸ ਤੋਂ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਬੇਗਾਨੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬੇਗਾਨੇ ਹਨ:"** **ਸਾਲਿਕਾ:** ਉਹ ਔਰਤ ਜੋ ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਵੇਲੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਚੀਖ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ। **ਹਾਲਿਕਾ:** ਉਹ ਜੋ ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਮੁੰਡਵਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। **ਸ਼ਾਕ਼ਾ:** ਉਹ ਜੋ ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਵੇਲੇ ਆਪਣਾ ਕੱਪੜਾ ਫਾੜ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਦੇ ਰਿਵਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਨ, ਜਦਕਿ ਇਸਲਾਮ ਨੇ ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਵੇਲੇ ਸਭਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅਜਰ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਤੋਂ ਰੱਖਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।