عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَدْعُو وَيَقُولُ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ، وَمِنْ عَذَابِ النَّارِ، وَمِنْ فِتْنَةِ المَحْيَا وَالمَمَاتِ، وَمِنْ فِتْنَةِ المَسِيحِ الدَّجَّالِ».
وفِي لَفْظٍ لِمُسْلِمٍ: «إِذَا فَرَغَ أَحَدُكُمْ مِنَ التَّشَهُّدِ الْآخِرِ، فَلْيَتَعَوَّذْ بِاللهِ مِنْ أَرْبَعٍ: مِنْ عَذَابِ جَهَنَّمَ، وَمِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ، وَمِنْ شَرِّ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1377]
المزيــد ...
จากท่านอบูฮุรัยเราะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้กล่าวว่า:
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม มักจะกล่าว "اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ، وَمِنْ عَذَابِ النَّارِ، وَمِنْ فِتْنَةِ المَحْيَا وَالمَمَاتِ، وَمِنْ فِتْنَةِ المَسِيحِ الدَّجَّالِ" ในบางรายงานที่บันทึกโดยมุสลิม ท่านกล่าวว่า :"เมื่อคนหนึ่งคนใดในหมู่พวกท่านได้เสร็จสิ้นจากการกล่าว ตะชะฮุดในร็อกอะฮ์สุดท้าย ก็จงขอความคุ้มครองให้ห่างไกลจากสี่ประการ จากนรกญะฮันนัม จากการลงโทษในหลุมศพ จากฟิตนะฮ์ของการมีชีวิตและความตาย และจากฟิตนะฮ์ของดัจญาล"
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม] - [เศาะฮีห์อัลบุคอรีย์ - 1377]
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม มักจะขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์ให้ห่างไกลจากสี่ประการ หลังจากกล่าวตะชะฮุดครั้งสุดท้ายเสร็จ ก่อนการให้สลาม และท่านได้ใช้ให้พวกเราขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์ให้ห่างไกลจากสี่ประการนั้นด้วย
หนึ่ง: จากการลงโทษในหลุมฝังศพ
สอง: จากการลงโทษในนรกในวันกิยามะฮ์
สาม: ฟิตนะฮ์แห่งการมีชีวิต จากความอยากต่างๆ ในทางดุนยาที่เป็นสิ่งต้องห้าม และทุกสิ่งที่เป็นความคลุมเครือที่ทำให้หลงทาง และจากฟิตนะฮ์แห่งความตาย คือขณะใกล้ตาย คือให้ได้รับความคุ้มครองจากการหันเหออกจากศาสนาอิสลามหรือการปฏิบัติตามซุนนะฮ์ หรือฟิตนะฮ์ในหลุมฝังศพ เช่นการถามของมลาอิกะฮ์ทั้งสอง
สี่: ฟิตนะฮ์ของดัจญาล คือผู้ที่จะออกมาในช่วงสุดท้ายของโลก ซึ่งมันจะเป็นสิ่งที่อัลลอฮ์จะทดสอบบรรดาบ่าวของพระองค์ และการกล่าวเจาะจงถึงฟิตนะฮ์ดัจญาลเป็นการเฉพาะนั้น เพราะความน่าสะพรึงกลัวของฟิตนะฮ์ของมัน และการหลอกให้หลงของมัน