عن ابن عباس رضي الله عنهما : أن رسول الله صلى الله عليه وسلم لما بعث معاذا إلى اليمن قال له: "إنك تأتي قوما من أهل الكتاب، فليكن أولَ ما تدعوهم إليه شهادة أن لا إله إلا الله" -وفي رواية: "إلى أن يوحدوا الله-، فإن هم أطاعوك لذلك فأعلمهم أن الله افترض عليهم خمس صلوات في كل يوم وليلة، فإن هم أطاعوك لذلك فأعلمهم أن الله افترض عليهم صدقة تؤخذ من أغنيائهم فَتُرَدُّ على فقرائهم، فإن هم أطاعوك لذلك فإياك وكَرَائِمَ أموالِهم، واتق دعوة المظلوم فإنه ليس بينها وبين الله حجاب".
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
ඉබ්නු අබ්බාස් (රළියල්ලාහු අන්හුමා) විසින් වාර්තා කරන ලදී. සැබැවින්ම අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් මුආද් (රළියල්ලාහු අන්හු) ව යමනයට එවූ කල්හි එතුමා ඔහුට: සැබැවින්ම ඔබ ආගම් ලත් ජනයා අතරින් පිරිසක් වෙත යන්නෙහිය. ඔබ ඔවුන් ඇරයුම් කරන පළමු කාරණාව ‘ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහ්’ නැමදුමට සුදුස්සා අල්ලාහ් හැර වෙනත් දෙවියෙකු නැත’ යනුවෙන් සාක්ෂි දැරීම වෙත විය යුතුය. -තවත් වාර්තාවක ‘ඔවුන් අල්ලාහ්ව ඒකීයකරණය කිරීම වෙත විය යුතුය’ යැයි සඳහන්ව ඇත.- එවිට ඔවුන් ඒ සඳහා ඔබට අවනත වූයේ නම්, සැබැවින්ම සෑම රාත්රියකම දහවලකම අල්ලාහ් ඔවුනට පස් වතාවක් සලාතය අනිවාර්යය කර ඇති බව ඔබ ඔවුනට දැනුම් දෙන්න. එයට ද ඔවුන් ඔබට අවනත වූයේ නම් සැබැවින්ම ඔවුන්ගේ පොහොසතුන්ගෙන් ලබා ඔවුන්ගේ දුප්පතුන්හට පිරිනමන සදකා නොහොත් සකාත් පිළිබඳ ඔවුනට දැනුවත් කරන්න. ඒ සඳහා ද ඔවුන් ඔබට අවනත වූයේ නම්, ඔවුන්ගේ ධනයේ ගෞරවය ගැන ඔබ අවවාදයෙන් සිටිය යුතුය. අපරාධ කරනු ලබන්නන්ගේ ශාපයට බිය වනු. සැබැවින්ම එය හා අල්ලාහ් අතර කිසිදු තිරයක් නැත.
පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි. - බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත.
සැබැවින්ම නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලලම්) තුමා මුආද් ඉබ්නු ජබල් (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා ව අල්ලාහ් වෙත ජනයා ඇරයුම් කරන්නෙකු හා ගුරුවරයකු ලෙස යමන් පළාතට එවූ කල්හි ඔහුගේ ඇරයුමෙහි ඔහු ගමන් කළ යුතු සැළැස්ම ද ඇන්දේය. පසු ව සැබැවින්ම ඔහු යුදෙව්වන් හා කිතුනුවන් අතර සිටින තාර්කික දැනුමෙන් යුත් පිරිසක් මුණ ගැසෙන බව විස්තර කළහ. ඒ අනුව ඔවුන්ගේ දැක්මට හා ඔවුන්ගේ සැකයට පිළිතුරු දීම සඳහා සූදානම් වන්නට විය. පසු ව ඔහුගේ ඇරයුමෙහි වඩාත් වැදගත් කරුණින් ද ඉන්පසු වඩාත් වැදගත් කරුණින් ද ආරම්භ කරන්නට විය. පළමුව ජනයාගේ ප්රතිපත්තිය විධිමත් කිරීම සඳහා ඔහු ඔවුන් ඇරයුම් කළේය. ඊට හේතුව සැබැවින්ම එය අත්තිවාරම වන බැවිණි. ඒ සඳහා ඔවුන් අවනත වූ විට සලාතය විධිමත්ව ඉටු කරන මෙන් ඔවුනට ඔහු නියෝග කළේය. එය දේව ඒකීයත්වයට පසු අනිවාර්යය වන අතිවැදගත් කාරණාවක් වන බැවිණි. පසු ව ඔවුන් එය විධිමත්ව ඉටු කළේ නම් ඔවුන් අතර සිටි පොහොසතුන්ගෙන් ඔවුන්ගේ ධනය සතු සකාත් ලබා ඔවුන් අතර සිටින දුප්පතුන්ට පිරිනමන මෙන් නියෝග කළේය. එය ඔවුනට සැනසුමක් මෙන්ම අල්ලාහ් වෙනුවෙන් වූ තුති පුදකිරීමකි. ඉන් පසුව පිරිසිදු මුදල් ලබා ගැනීමෙන් එතුමා ඔහුට අවවාද කර තිබිණි. සැබැවින්ම අනිවාර්යය වනුයේ මධ්යස්ථභාවයයි. පසුව යුක්තිය ඉටු කිරීමටත් අසාධාරණකම් අතහැරීමටත් එතුමා ඔහුව දිරිමත් කර සිටියේය. එය අසාධාරණයට ලක් වූ තැනැත්තා ශාප කොට ඔහුගේ ශාපයට ඔහු ගොදුරු නොවනු පිණිසය.