عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ:
قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِمُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ، حِينَ بَعَثَهُ إِلَى الْيَمَنِ: «إِنَّكَ سَتَأْتِي قَوْمًا أَهْلَ كِتَابٍ، فَإِذَا جِئْتَهُمْ فَادْعُهُمْ إِلَى أَنْ يَشْهَدُوا أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ، فَإِنْ هُمْ أَطَاعُوا لَكَ بِذَلِكَ، فَأَخْبِرْهُمْ أَنَّ اللهَ قَدْ فَرَضَ عَلَيْهِمْ خَمْسَ صَلَوَاتٍ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَلَيْلَةٍ، فَإِنْ هُمْ أَطَاعُوا لَكَ بِذَلِكَ، فَأَخْبِرْهُمْ أَنَّ اللهَ قَدْ فَرَضَ عَلَيْهِمْ صَدَقَةً تُؤْخَذُ مِنْ أَغْنِيَائِهِمْ فَتُرَدُّ عَلَى فُقَرَائِهِمْ، فَإِنْ هُمْ أَطَاعُوا لَكَ بِذَلِكَ، فَإِيَّاكَ وَكَرَائِمَ أَمْوَالِهِمْ، وَاتَّقِ دَعْوَةَ الْمَظْلُومِ، فَإِنَّهُ لَيْسَ بَيْنَهُ وَبَيْنَ اللهِ حِجَابٌ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1496]
المزيــد ...
इब्न अब्बासच्या अधिकारावर, अल्लाह त्यांच्यावर प्रसन्न होऊ, तो म्हणाला:
जेव्हा अल्लाहचे मेसेंजर (स.) यांनी मुआद (र.ए.) यांना येमेनला पाठवले, तेव्हा तो त्याला म्हणाला: " "तुम्ही पुस्तकी लोकांच्या राष्ट्रात जात आहात. तुम्ही त्यांना आधी साक्ष देण्यासाठी आमंत्रित करा की अल्लाहशिवाय कोणीही देव नाही आणि मुहम्मद अल्लाहचे प्रेषित आहेत , जर त्यांनी तुमचे म्हणणे मान्य केले तर त्यांना सांगा की अल्लाहने त्यांच्यावर दिवसा आणि रात्री पाच नमाज अनिवार्य केले आहेत. जर त्यांनी तुमचे म्हणणे मान्य केले तर त्यांना सांगा की अल्लाहने त्यांच्यावर जकात अनिवार्य केली आहे, जे त्यांच्या श्रीमंत लोकांकडून त्यांच्यातील गरीबांना वाटले जाईल. जर ते तुमच्याशी सहमत असतील तर त्यांची चांगली आणि मौल्यवान मालमत्ता घेण्यापासून परावृत्त करा आणि अत्याचारितांची वाईट विनंती टाळा, कारण त्याच्या आणि अल्लाहमध्ये कोणताही पडदा नाही."
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 1496]
जेव्हा अल्लाहचे पैगंबर (शांतता आणि आशीर्वाद) यांनी मुआद बिन जबल (र.ए.) यांना येमेनमध्ये प्रचारक आणि शिक्षक म्हणून पाठवले, तेव्हा त्यांनी त्यांना सांगितले की त्यांना एका ख्रिश्चन राष्ट्राचा सामना करावा लागला, जेणेकरुन ते त्यासाठी तयार होतील आणि मग त्यांना सांगितले की, त्यांनी दावाचे काम सुरू करताना सर्वात महत्त्वाच्या ते महत्त्वाच्या गोष्टीकडे जाण्याचा नियम लक्षात ठेवावा, म्हणून, सर्वप्रथम, एखाद्याने विश्वासाच्या सुधारणेसाठी बोलावले पाहिजे, म्हणजेच अल्लाहशिवाय कोणीही खरा देव नाही आणि मुहम्मद (स. अल्लाहचे आशीर्वाद) हे अल्लाहचे प्रेषित आहेत याची साक्ष दिली पाहिजे; या साक्षीद्वारे ते इस्लाममध्ये प्रवेश करू शकतात. जेव्हा ते ही साक्ष देतात तेव्हा त्यांना नमाज स्थापन करण्याचा आदेश द्या, कारण तौहीदनंतर प्रार्थना हे सर्वात मोठे कर्तव्य आहे, जेव्हा तुम्ही नमाज अदा कराल तेव्हा या देशातील श्रीमंत लोकांना त्यांच्या संपत्तीची जकात त्यांच्या गरिबांना देण्याचा आदेश द्या. त्यानंतर त्यांना उत्तम संपत्ती घेण्यास मनाई केली; कारण (जकातमध्ये) मध्यम प्रकारची संपत्ती घेणे बंधनकारक आहे, मग त्याने त्यांना दडपशाहीपासून दूर राहण्यासाठी विनवणी केली, जेणेकरून त्यांना अत्याचारितांच्या दुष्ट दुआला बळी पडावे लागणार नाही, कारण अत्याचारितांच्या दुष्ट दुआ स्वीकाराने उंचावल्या जातात.