Kategoria: Akideja . Emrat dhe normat . Islami .

عن ابن عباس رضي الله عنهما : أن رسول الله صلى الله عليه وسلم لما بعث معاذا إلى اليمن قال له: "إنك تأتي قوما من أهل الكتاب، فليكن أولَ ما تدعوهم إليه شهادة أن لا إله إلا الله" -وفي رواية: "إلى أن يوحدوا الله-، فإن هم أطاعوك لذلك فأعلمهم أن الله افترض عليهم خمس صلوات في كل يوم وليلة، فإن هم أطاعوك لذلك فأعلمهم أن الله افترض عليهم صدقة تؤخذ من أغنيائهم فَتُرَدُّ على فقرائهم، فإن هم أطاعوك لذلك فإياك وكَرَائِمَ أموالِهم، واتق دعوة المظلوم فإنه ليس بينها وبين الله حجاب".
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...

Ibn Abasi (Allahu qoftë i kënaqur me të!) tregon se, kur i Dërguari i Allahut ﷺ e dërgoi Muadhin në Jemen, i tha: "c2">“Ti po shkon te një popull që janë ithtarë të Librit, gjëja e parë në të cilën i thërret le të jetë dëshmia se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut." Në një trasmetim tjetër qëndron: "Që ta veçojnë Allahun me adhurim, - e, kur të të binden për këtë, tregoju se Allahu ua ka bërë obligim pesë namaze brenda ditës dhe natës. Nëse të binden në këtë, tregoju se Allahu ua ka bërë obligim zekatin, që u merret të pasurve e u jepet të varfërve të tyre. E, nëse të binden, kujdes, mos ua merr pasurinë e çmuar! Ruaju lutjes së atij që i bëhet padrejtësi, sepse mes tij dhe Allahut nuk ka perde!”
Ky hadith është sahih. - Muttefek alejhi.

Shpjegimi

Kur Profeti ﷺ e dërgoi Muadh ibn Xhebelin (Allahu qoftë i kënaqur me të!) në Jemen si thirrës për tek Allahu dhe si mësues, ai i përshkroi atij planin që do të ndiqte në thirrjen e tij dhe ia shpjegoi atij se do të përballej me një popull të ditur dhe polemizues nga hebrenjtë dhe të krishterët. Kjo, që të jetë i përgatitur për të debatuar me ta dhe për të hedhur poshtë dyshimet e tyre, pastaj të fillojë me atë që është më parësore, e kështu me radhë. Kësisoj, fillimisht duke i thirrur njerëzit që ta përmirësojnë besimin; sepse ai është baza, dhe, nëse i nënshtrohen kësaj, ai i urdhëron që ta falin namazin, sepse ai është obligimi më i madh pas teuhidit (monoteizmit). Nëse ata e përkryejnë dhe e falin namazin, ai i urdhëron të pasurit e tyre që të paguajnë zekatin e pasurisë së tyre për të varfrit, si ngushëllim për ta dhe falënderim ndaj Allahut. Pastaj e paralajmëroi që të mos ia marrë pasurinë e çmuar, sepse obligim është pasuria mesatare. Më pas e inkurajoi të jetë i drejtë dhe ta braktisë padrejtësinë: i shtypuri të mos lutet kundër tij dhe lutja e tij të pranohet.

Përkthimi: Anglisht Frëngjisht Spanjisht Turqisht Urdu Indonezisht Boshnjakisht Rusisht Bangalisht Kinezisht Persisht Tagalogisht Indisht Vietnamisht Sinhalisht Ujgurisht Kurdisht Hausaisht Portugalisht Melejalemisht Gjuha telugu Sevahilisht Tamilisht Burmisht Tajlandisht Gjermanisht Japonisht Gjuha Pashto Asamisht Suedisht Emherisht الهولندية الغوجاراتية الدرية
Shfaq përkthimet

Mësime nga hadithi

  1. Ligjësimi i dërgimit të thirrësve për tek Allahu i Lartësuar.
  2. Dëshmia se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut është gjëja e parë tek e cila thirren njerëzit.
  3. Kuptimi i dëshmisë se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut është veçimi i Allahut me adhurim (teuhidi) dhe braktisja e adhurimit të dikujt tjetër përveç Tij.
  4. Njeriu mund të dijë të lexojë e të mos e dijë kuptimin e dëshmisë se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç të Allahut, ose e di kuptimin, por nuk vepron sipas saj, siç është çështja e ithtarëve të Librit (hebrenjtë dhe të krishterët).
  5. T'i drejtohesh të diturit, nuk është sikur t'i drejtohesh të paditurit: "Ti po shkon te një popull që janë ithtarë të Librit."
  6. Tërheqja e vërejtjes, se njeriu, posaçërisht thirrësi, duhet të ketë dituri për fenë e tij, që të shpëtojë prej dyshimeve të atyre që i hedhin ato. Kjo arrihet me kërkimin e diturisë.
  7. Namazi është obligimi më madhështor pas dy dëshmive.
  8. Falja e pesë namazeve është obligim.
  9. Namazi i vitrit nuk është obligim.
  10. Dhënia e zekatit është shtylla më obligative pas namazit.
  11. Nuk lejohet t'u jepet zekati të pasurve.
  12. Sqarim për njërin nga kategoritë e atyre që e meritojnë zekatin, që janë të varfrit dhe se është e lejuar të mjaftohemi me ta. Pra, nuk është obligim që të përfshihen tetë kategoritë (e atyre që e meritojnë zekatin) në shpërndarjen e tij.
  13. Është e ligjshme të shpenzohet zekati i njerëzve të çdo vendi për të varfrit e tyre, bazuar në këtë hadith. E, nëse bartja e zekatit në një vend tjetër është për ndonjë interes të qartë, atëherë nuk ka asgjë të keqe në këtë, bie fjala, nevoja e skajshme në vendin tjetër, ose prania e të afërmve të varfër etj.
  14. Zekati nuk i jepet jobesimtarit.
  15. Nuk lejohet të merret zekati nga pasuria e çmuar, veçse me vullnetin e pronarit të saj.
  16. Është e ndaluar të merret zekati nga pasuria më e çmuar, mirëpo merret nga ajo mesatare.
  17. Tërheqja e vërejtjes nga padrejtësia dhe se lutja e të shtypurit është e pranuar, edhe nëse i tilli është mëkatar.