عن ابن عباس رضي الله عنهما : أن رسول الله صلى الله عليه وسلم لما بعث معاذا إلى اليمن قال له: "إنك تأتي قوما من أهل الكتاب، فليكن أولَ ما تدعوهم إليه شهادة أن لا إله إلا الله" -وفي رواية: "إلى أن يوحدوا الله-، فإن هم أطاعوك لذلك فأعلمهم أن الله افترض عليهم خمس صلوات في كل يوم وليلة، فإن هم أطاعوك لذلك فأعلمهم أن الله افترض عليهم صدقة تؤخذ من أغنيائهم فَتُرَدُّ على فقرائهم، فإن هم أطاعوك لذلك فإياك وكَرَائِمَ أموالِهم، واتق دعوة المظلوم فإنه ليس بينها وبين الله حجاب".
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
Ibn Abasi (Allahu qoftë i kënaqur me të!) tregon se, kur i Dërguari i Allahut ﷺ e dërgoi Muadhin në Jemen, i tha: "c2">“Ti po shkon te një popull që janë ithtarë të Librit, gjëja e parë në të cilën i thërret le të jetë dëshmia se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut." Në një trasmetim tjetër qëndron: "Që ta veçojnë Allahun me adhurim, - e, kur të të binden për këtë, tregoju se Allahu ua ka bërë obligim pesë namaze brenda ditës dhe natës. Nëse të binden në këtë, tregoju se Allahu ua ka bërë obligim zekatin, që u merret të pasurve e u jepet të varfërve të tyre. E, nëse të binden, kujdes, mos ua merr pasurinë e çmuar! Ruaju lutjes së atij që i bëhet padrejtësi, sepse mes tij dhe Allahut nuk ka perde!”
Ky hadith është sahih. - Muttefek alejhi.
Kur Profeti ﷺ e dërgoi Muadh ibn Xhebelin (Allahu qoftë i kënaqur me të!) në Jemen si thirrës për tek Allahu dhe si mësues, ai i përshkroi atij planin që do të ndiqte në thirrjen e tij dhe ia shpjegoi atij se do të përballej me një popull të ditur dhe polemizues nga hebrenjtë dhe të krishterët. Kjo, që të jetë i përgatitur për të debatuar me ta dhe për të hedhur poshtë dyshimet e tyre, pastaj të fillojë me atë që është më parësore, e kështu me radhë. Kësisoj, fillimisht duke i thirrur njerëzit që ta përmirësojnë besimin; sepse ai është baza, dhe, nëse i nënshtrohen kësaj, ai i urdhëron që ta falin namazin, sepse ai është obligimi më i madh pas teuhidit (monoteizmit). Nëse ata e përkryejnë dhe e falin namazin, ai i urdhëron të pasurit e tyre që të paguajnë zekatin e pasurisë së tyre për të varfrit, si ngushëllim për ta dhe falënderim ndaj Allahut. Pastaj e paralajmëroi që të mos ia marrë pasurinë e çmuar, sepse obligim është pasuria mesatare. Më pas e inkurajoi të jetë i drejtë dhe ta braktisë padrejtësinë: i shtypuri të mos lutet kundër tij dhe lutja e tij të pranohet.