නබි වදන: නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් මිනීවළවල් දෙකක් අසළින් ගමන් ගත්හ. එවිට එතුමාණෝ: සැබැවින්ම මොවුන් දෙදෙනා වේදනා කරනු ලබති. ඔවුන් දෙදෙනා වේදනා කරනු ලබනුයේ මහා පාපයක් වෙනුවෙන් නොවේ. ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයකු වූ කලී, මූත්රා කිරීමෙන් පසු පිරිසිදු නොකළ අයෙකි. අනෙක් තැනැත්තා වූ කලී, කේළාම් කියමින් සැරිසැරූ අයෙකි යැයි පැවසූහ.

عن عبد الله بن عباس رضي الله عنهما قال: مر النبي صلى الله عليه وسلم بقبرين، فقال: «إنهما ليُعذَّبان، وما يُعذَّبان في كبير؛ أما أحدهما: فكان لا يستتر من البول، وأما الآخر: فكان يمشي بالنميمة».
[صحيح] - [متفق عليه]

අබ්දුල්ලාහ් ඉබ්නු අබ්බාස් (රළියල්ලාහු අන්හුමා) විසින් ප්රකාශ කරන ලදී. නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් මිනීවළවල් දෙකක් අසළින් ගමන් ගත්හ. එවිට එතුමාණෝ: සැබැවින්ම මොවුන් දෙදෙනා වේදනා කරනු ලබති. ඔවුන් දෙදෙනා වේදනා කරනු ලබනුයේ මහා පාපයක් නිසාවෙන් නොවේ. ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයකු වූ කලී, මූත්රා කිරීමෙන් පසු පිරිසිදු නොකළ අයෙකි. අනෙක් තැනැත්තා වූ කලී, කේළාම් කියමින් සැරිසැරූ අයෙකි යැයි පැවසූහ.
පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි. - බුහාරි හා මුස්ලිම් හි වාර්තා වී ඇත.

විවරණය

නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් තම සහගාමීන් කිහිප දෙනෙකු සමග මිනීවළවල් දෙකක් අසළින් ගමන් ගත්හ. එවිට උත්තරීතර අල්ලාහ් ඒ දෙකෙහි තත්ත්වය ගැන එතුමාට නිරාවරණය කළේය. සැබැවින්ම එහි සිටි දෙදෙනා වේදනා කරනු ලබමින් සිටියෝය. ඒ ගැන තොරතුරු තම අනුගාමිකයින්ට දන්වා සිටියහ. එය එතුමාගේ ප්රජාවට අවවාදයක් මෙන්ම බිය ගැන්වීමක් විය. සැබැවින්ම මේ මිනීවළවල් දෙකෙහි සිටින පුද්ගලයින් දෙදෙනා ඔවුන් එකිනෙකා සිදු කළ පාපය හේතුවෙන් වේදනා කරනු ලැබුවෝය. ඉන් දුරස් වීමට පහසු වනුයේ අල්ලාහ් ඒ සඳහා ආශිර්වාද කළ අයටය. ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයකු ස්වභාවික අවශ්යතා සපුරා ගැනීමේදී මූතා කිරීම ගැන ප්රවේසම් නොවූ අයෙකි. ඒ ගැන ඔහු ප්රවේසමෙන් කටයුතු කළේ නැත. ඔහුට අපිරිසිදු දෑ හට ගැනුනි. එය ඔහුගේ ශරීරයේ හා වස්ත්රයේ තැවරුනි. ඔහු මූත්රා කළ පසු පිරිසිදු කළේ නැත. අනෙක් පුද්ගලයා ජනයා අතර, විශේෂයෙන්ම තම ඥාතීන් හා මිතුරන් අතර ක්රෝධය හා සතුරුකම ඇති වීමට ඉවහල් වන කේළාම් පතුරුවමින් ඔවුන් අතර සැරිසරන අයෙකි. ඔහු මොහු වෙත පැමිණෙයි. තවත් කෙනෙකුගේ කතාව මොහුට පෙරළා පවසයි. පසුව ඔහු වෙත යයි මොහුගේ කතාව ඔහුට පෙරළා පවසයි. ඔවුන් දෙදෙනා අතර බෙදීම් හා වාදය ඇති කරයි. සැබැවින්ම ඉස්ලාමය ජනයා අතර ලෙන්ගතුකම හා ආදරය සමග පැමිණි දහමක් වන අතර ගැටුම් හා නොමනා තර්ක දුරලයි. කාරුණික නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් හට ඒ දෙදෙනා ගැන කරුණාව හා දයාව පහළ විය. පසුව අමු ඉදි අත්තක් ගෙන දෙකට ඉරා ඒ එක් එක් මිනීවළ මත හිටවූහ. එවිට අනුගාමිකයෝ ඔවුනට ආගන්තුක වූ මෙම ක්රියාව ගැන විමසා සිටියෝය. එවිට එතුමා: මේ අතු කැබලි දෙක නොවේළන කල්තාක් එසේ නැතහොත් අමුවෙන් පවතින කල්තාක් මාගේ මැදිහත්වීම මත එහි සිටින තැනැත්තන්ට හිමි දඬුවම ලිහිල් වන්නට පුළුවන යැයි පැවසූහ. මෙය නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාට පමණක් විශේෂිත වූ ක්රියාවක් විය.