عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما قَالَ:
مَرَّ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِقَبْرَيْنِ، فَقَالَ: «إِنَّهُمَا لَيُعَذَّبَانِ، وَمَا يُعَذَّبَانِ فِي كَبِيرٍ، أَمَّا أَحَدُهُمَا فَكَانَ لاَ يَسْتَتِرُ مِنَ البَوْلِ، وَأَمَّا الآخَرُ فَكَانَ يَمْشِي بِالنَّمِيمَةِ» ثُمَّ أَخَذَ جَرِيدَةً رَطْبَةً، فَشَقَّهَا نِصْفَيْنِ، فَغَرَزَ فِي كُلِّ قَبْرٍ وَاحِدَةً، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، لِمَ فَعَلْتَ هَذَا؟ قَالَ: «لَعَلَّهُ يُخَفِّفُ عَنْهُمَا مَا لَمْ يَيْبَسَا».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 218]
المزيــد ...
ਇਬਨ ਅੱਬਾਸ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁਮਾ ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਨਬੀ ਕਰੀਮ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਦੋ ਕਬਰਾਂ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘੇ, ਤਾਂ ਫਰਮਾਇਆ: «"ਇਹ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜ਼ਾਬ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਿਸੇ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਤੌਂ ਪੇਸ਼ਾਬ ਤੋਂ ਬਚਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਚੁਗਲਖੋਰੀ ਕਰਦਾ ਸੀ।»”ਫਿਰ ਆਪ ਨੇ ਇੱਕ ਤਾਜ਼ਾ ਟਹਿਣੀ ਲਈ, ਉਸਨੂੰ ਚੀਰ ਕੇ ਦੋ ਹਿੱਸੇ ਕੀਤੇ, ਅਤੇ ਹਰ ਕਬਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ।ਸਹਾਬਾ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ: “ਆਪ ਨੇ ਇਹ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ?”ਆਪ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: “ਸ਼ਾਇਦ ਜਦ ਤਕ ਇਹ ਸੁੱਕਣ ਨਾ ਜਾਣ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਜ਼ਾਬ ਵਿਚ ਕਮੀ ਹੋ ਜਾਵੇ।”
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 218]
ਨਬੀ ਕਰੀਮ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਦੋ ਕਬਰਾਂ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘੇ ਅਤੇ ਫਰਮਾਇਆ: ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋ ਕਬਰਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਅਜ਼ਾਬ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਇਹ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਪੇਸ਼ਾਬ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਜ਼ਿਸਮ ਅਤੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ਾਬ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਤੇ ਦੂਜਾ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਚੁਗਲਖੋਰੀ ਕਰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਸੀ — ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੱਕ ਫਸਾਦ ਪੈਦਾ ਕਰਨ, ਨੁਕਸਾਨ ਪੁਚਾਉਣ ਅਤੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜਾਈ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਨੀਅਤ ਨਾਲ ਪੁਚਾਉਂਦਾ ਸੀ।