فەرموودە: هەر کەسێک دوو کچ بەخێو بکات، ئەوا لە ڕۆژی قیامەتدا من وئەو دێن وەکو ئەم دووانە

عن أنس بن مالك رضي الله عنه مرفوعاً: «مَنْ عَالَ جَارِيَتَين حتَّى تَبلُغَا جاء يَومَ القِيَامَة أَنَا وَهُو كَهَاتَين» وضَمَّ أَصَابِعَه.
[صحيح] - [رواه مسلم [ بدون زيادة: كهاتين]، وهذا لفظ الترمذي]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە ئەنەسی کوڕی مالیکەوە -ڕەزای خوای لێبێت- کە پێغەمبەر -صلى الله علیه وسلم- دەفەرموێت: «هەر کەسێک دوو کچ بەخێو بکات، ئەوا لە ڕۆژی قیامەتدا من وئەو دێن وەکو ئەم دووانە». وهەردوو پەنجەکەی بەیەکەوە لکاند.
صەحیحە - موسلیم گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

ئەم فەرموودەیە بەڵگەیە لە سەر فەزڵی بەخێوکردن وپەروەردکردنی کچان، لە بەر لاوازى جاری وا هەیە خێزانەکەى گرنگی پێنادەن، بۆیە پێغەمبەر -صلى الله علیه وسلم- فەرمووی: «هەر کەسێک دوو کچ بەخێو بکات، ئەوا لە ڕۆژی قیامەتدا من وئەو دێن وەکو ئەم دووانە». وهەردوو پەنجەکەی بەیەکەوە لکاند. ، واتای ئەوەیە کە ئەو کەسە هاوەڵی پێغەمبەرە -صلى الله علیه وسلم- دەبێت لە بەهەشتدا وەکو هاوەڵی ئەو دوو پەنجەی دەست؛ ئەگەر دوو کچ بە جوانى بەخێو وپەروەردە بکات، واتا دوو مێینە لە کچ یان خوشک یان جگە لە ئەوان. وبەخێوکردن ئەوەیە کە پێداویستی لاشە وەکو خواردن وخواردنەوە وشوێن وخەوتنی بۆ دابین بکرێت، وهەروەها پەروەردەکردنی وفێرکردنی وفەرمان پێکردنی بە چاکە ونەهی لێکردنی لە خراپە وبەو شێوەیە، بۆیە بەخێوکار ئەو بەرژوەندیانەى کچەکان جێبەجێدەکات کە سوودی دەبێت بۆیان لە دونیا وئاخیرەتدا.