عن أنس بن مالك رضي الله عنه:
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَمُعَاذٌ رَدِيفُهُ عَلَى الرَّحْلِ قَالَ: «يَا مُعَاذُ بْنَ جَبَلٍ»، قَالَ: لَبَّيْكَ يَا رَسُولَ اللهِ وَسَعْدَيْكَ، قَالَ: «يَا مُعَاذُ»، قَالَ: لَبَّيْكَ يَا رَسُولَ اللهِ وَسَعْدَيْكَ، ثَلَاثًا، قَالَ: «مَا مِنْ أَحَدٍ يَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ صِدْقًا مِنْ قَلْبِهِ إِلَّا حَرَّمَهُ اللهُ عَلَى النَّارِ»، قَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَفَلَا أُخْبِرُ بِهِ النَّاسَ فَيَسْتَبْشِرُوا؟ قَالَ: «إِذًا يَتَّكِلُوا». وَأَخْبَرَ بِهَا مُعَاذٌ عِنْدَ مَوْتِهِ تَأَثُّمًا.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 128]
المزيــد ...
អំពី អាណាស ពិន ម៉ាលិក رضي الله عنه
ពិតណាស់ ណាពី ﷺ បានជិះសត្វជាជំនិះ ហើយមូអាស្សនៅពីក្រោយលោក។ លោកបានហៅថា៖ “ឱមូអាស្ស ពិន ជើហ្ពាល់”! គាត់បានឆ្លើយថា៖ បាទទាន។ លោកបានហៅទៀតថា៖ “ឱមូអាស្ស”! គាត់បានឆ្លើយថា៖ បាទទាន។ ចំនួនបីដង។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ “បុគ្គលគ្រប់រូបដែលធ្វើសាក្សីថា គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដ លើកលែងតែអល់ឡោះ ហើយពិតណាស់ មូហាំម៉ាត់ គឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ ដោយស្មោះសចេញពីចិត្ដរបស់ខ្លួននោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងហាមឃាត់រូបគេអំពីឋាននរក”។ មូអាស្សបានសួរថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! តើខ្ញុំគួរប្រាប់ដំណឹងនេះដល់មនុស្សដើម្បីឲ្យពួកគេរីករាយឬទេ? លោកបានឆ្លើយថា៖ “បើដូច្នោះ ពួកគេនឹងផេ្ដកផ្ដួលជាមិនខាន”។ ហើយមូអាស្សបានប្រាប់ហាទីស្ហនេះនៅពេលគាត់ជិតស្លាប់ ដោយសារខ្លាចមានបាបកម្ម(ចំពោះការលាក់បាំងចំណេះដឹង)។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 128]
មូអាស្ស ពិន ហ្ជាហ្ពាល់ رضي الله عنه ធ្លាប់បានជិះលើខ្នងសត្វពីក្រោយរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ។ ពេលនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ បានហៅគាត់ថា៖ ឱមូអាស្ស! លោកហៅគាត់បែបនេះចំនួនបីដង ដើម្បីជាការសង្កត់ធ្ងន់ពីសារសំខាន់នៃអ្វីដែលលោកនឹងមានប្រសាសន៍ទៅកាន់គាត់។
រាល់ពេលដែលរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ហៅមូអាស្ស رضي الله عنه គាត់តែងតែងឆ្លើយតបទៅវិញថា៖ បាទទាន!
ពេលនោះ ណាពី ﷺ បានប្រាប់មូអាស្សថា ជាការពិតណាស់ ជនទាំងឡាយណាហើយដែលបានធ្វើសាក្សីថា “لا إله إلا الله محمد رسول الله” (គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដ លើកលែងតែអល់ឡោះ។ មូហាំម៉ាត់ គឺជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ)ដោយស្មោះត្រង់ចេញពីចិត្ដរបស់ខ្លួនដោយគ្មានការភូតកុហកនោះ ជាការពិតណាស់ ប្រសិនបើរូបគេស្លាប់ក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងហាមឃាត់រូបគេអំពីឋាននរក។
មូអាស្ស رضي الله عنه ក៏បានសួរណាពី ﷺ ថា តើគាត់គួរប្រាប់ដំណឹងនេះដល់មនុស្សលោកដើម្បីឲ្យពួកគេរីករាយចំពោះដំណឹងល្អនេះដែរឬទេ?
តែណាពី ﷺ លោកបារម្ភខ្លាចពួកគេផេ្ដកផ្ដួលលើរឿងនេះ ហើយមិនសូវធ្វើអំពើល្អ។
ហេតុនេះ មូអាស្ស رضي الله عنه មិនបាននិយាយហាទីស្ហនេះប្រាប់នរណាម្នាក់ឡើយ រហូតដល់ពេលដែលគាត់ជិតស្លាប់ ដោយសារខ្លាចមានបាបកម្មចំពោះការលាក់បាំងចំណេះដឹង។