ჰადისი: “ჭეშმარიტად, ნებადართულიც ნათელია და აკრძალულიც ნათელია

عن النُّعمان بن بَشير رضي الله عنه قال: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ -وَأَهْوَى النُّعْمَانُ بِإِصْبَعَيْهِ إِلَى أُذُنَيْهِ-:
«إِنَّ الْحَلَالَ بَيِّنٌ وَإِنَّ الْحَرَامَ بَيِّنٌ، وَبَيْنَهُمَا مُشْتَبِهَاتٌ لَا يَعْلَمُهُنَّ كَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ، فَمَنِ اتَّقَى الشُّبُهَاتِ اسْتَبْرَأَ لِدِينِهِ وَعِرْضِهِ، وَمَنْ وَقَعَ فِي الشُّبُهَاتِ وَقَعَ فِي الْحَرَامِ، كَالرَّاعِي يَرْعَى حَوْلَ الْحِمَى يُوشِكُ أَنْ يَرْتَعَ فِيهِ، أَلَا وَإِنَّ لِكُلِّ مَلِكٍ حِمًى، أَلَا وَإِنَّ حِمَى اللهِ مَحَارِمُهُ، أَلَا وَإِنَّ فِي الْجَسَدِ مُضْغَةً، إِذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ كُلُّهُ، وَإِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ كُلُّهُ، أَلَا وَهِيَ الْقَلْبُ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 1599]

ნუ'მაან იბნ ბაშირის გადმოცემით (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) რომ თქვა: გავიგონე ალლაჰის შუამავალი ამბობდა და ნუ'მაანმა მიუთითა თითებით თავისი ყურებისკენ:
“ჭეშმარიტად, ნებადართულიც ნათელია და აკრძალულიც ნათელია, ხოლო მათ შორის არის საეჭვო საკითხები, რომლის შესახებაც ბევრმა ადამიანმა არ იცის. ვინც ერიდება საეჭვოს, იცავს თავის რელიგიასა და ღირსებას, ხოლო ვინც ეწევა საეჭვოს, აუცილებლად ჩავარდება აკრძალულში, რადგან ის ჰგავს მწყემსს, რომელიც თავისი ფარას დაცული ადგილის გარშემო აძოვებს, რომელიც შეიძლება იქ შევიდეს. ყოველი მბრძანებლისთვის არსებობს ასეთი წმინდა ადგილი, და ალლაჰის წმინდა ადგილია ის, რაც მან აუკრძალა ადამიანებს. ჭეშმარიტად, ადამიანის სხეულში არის ერთი ნაწილი, თუ ის კარგია, მთელი სხეული კარგია, ხოლო თუ გაფუჭებულია, მთელი სხეული გაფუჭებულია; და ეს ნაწილი გულია”.
[სანდო (საჰიჰ)] - [შეთანხმებული] - [საჰიჰ მუსლიმ - 1599]

განმარტება

ალლაჰის შუამავალი (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) განმარტავს ზოგად წესსთან დაკავშირებით და აღნიშნავს, რომ შარიათში ისინი სამ ნაწილად იყოფა: ცხადი ჰალალი (ნებადართული), ცხადი ჰარამი (აკრძალული) და საეჭვო საკითხები, რომელთა განკარგულება არ არის ნათელი, ჰალალია თუ ჰარამი. ამ საკითხების განაჩენი ადამიანებიდან ბევრმა არ იცის.
ვინც მიატოვებს საეჭვო საქმეებს, მისი რელიგია უსაფრთხოდ რჩება, რადგან იგი შორს დგას აკრძალულში ჩავარდნისგან. ასევე, მისი ღირსება დაცულია ადამიანების საუბრისგან, რომლებიც შეიძლება განსჯიდნენ მას იმ საეჭვო საქმეების ჩადენის გამო. ხოლო ვინც არ ერიდება საეჭვო საქმეებს, ის საკუთარ თავს რისკის ქვეშ აყენებს: ან ჩავარდება აკრძალულში, ან მისი ღირსება შეილახება, რადგან ადამიანები დაიწყებენ მის განსჯას. შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მოიყვანა მაგალითი იმის ასახსნელად, თუ როგორი მდგომარეობაა იმ ადამიანისთვის, ვინც საეჭვო საქმეებს სჩადის: ის ჰგავს მწყემსს, რომელიც თავის პირუტყვს აძოვებს დაცულ მიწასთან ახლოს, რომელიც მისი პატრონის მიერ არის დაცული. პირუტყვს დიდი შანსი აქვს, რომ ამ დაცულ მიწაზე შევიდეს, რადგან ახლოსაა მასთან. ასევე, ვინც საეჭვო საქმეებს სჩადის, ის აკრძალულთან ახლოს მიდის და მალე შესაძლოა, რომ ჩავარდეს მასში. მის შემდეგ ამცნობა ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), რომ სხეულში არის ხორცის ნაჭერი ( ის გულია), რომელიც გახდის სხეულს კარგს და თუ ის გაფუჭდება, სხეულიც გაფუჭდება.