عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما:
أَنَّ رَجُلًا أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَكَلَّمَهُ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ، فَقَالَ: مَا شَاءَ اللهُ وَشِئْتَ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَجَعَلْتَنِي لِلَّهِ عَدْلًا؟ قُلْ: مَا شَاءَ اللهُ وَحْدَهُ».
[إسناده حسن] - [رواه ابن ماجه والنسائي في الكبرى وأحمد] - [السنن الكبرى للنسائي: 10759]
المزيــد ...
از ابن عباس ـ رضی الله عنهما ـ روایت است که:
مردی نزد پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ آمد و در بارهای امور با او گفتگو کرد و سپس گفت: آنچه الله بخواهد و تو بخواهی؛ پس پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمود: «أَجَعَلْتَنِي لِلَّهِ عَدْلًا؟ قُلْ: مَا شَاءَ اللهُ وَحْدَهُ»: «آیا مرا هم ردیف الله قرار دادی؟ بگو: تنها آنچه الله بخواهد».
[سند آن حسن است] - - [السنن الكبرى للنسائي - 10759]
مردی نزد پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ آمد و دربارهٔ مسئلهای با او گفتگو کرد، سپس گفت: «آنچه الله بخواهد و تو بخواهی»، پس پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ این سخن او را نکوهش نموده و به او خبر داد که عطف مشیت مخلوق بر مشیت الله با «و» شرک اصغر است و جایز نیست که مسلمان چنین بگوید. سپس او را به سخن درست یعنی «تنها آنچه الله بخواهد» راهنمایی کرد؛ و اینگونه الله متعال را در اراده و مشیتش یکتا و یگانه شمرد؛ و مشیت و خواستهٔ دیگری را با هیچ یک از انواع عطف [از جمله واو عطف] به او معطوف نکرد.