بروز رسانی: بدترين اسم ها نزد الله متعال، نام کسی است که خود را شاهنشاه ناميده باشد، درحالی که هيچ مالکی بجز الله وجود ندارد.

عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «إن أَخْنَعَ اسم عند الله رجل تسمى ملك الأملاك، لا مالك إلا الله». وفي رواية: «أَغْيَظُ رجل على الله يوم القيامة، وأخبثه وأَغْيَظُه عليه، رجل كان يسمى ملك الأملاك، لا مَلِكَ إلا الله». قال سفيان: «مثل شَاهَانْ شَاهْ»، وقال أحمد بن حنبل: سألت أبا عمرو عن أَخْنَع؟ فقال: «أَوْضَع».
[صحيح] - [الرواية الأولى: متفق عليها. الرواية الثانية: رواها مسلم]

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ أَخْنَعَ اسْمٍ عِنْدَ اللَّهِ رَجُلٌ تَسَمَّى مَلِكَ الأَمْلاَكِ، لاَ مَالِكَ إِلاَّ اللَّهُ»: «بدترين اسم ها نزد الله متعال، نام کسی است که خود را شاهنشاه ناميده باشد، درحالی که هيچ مالکی بجز الله وجود ندارد». و در روایتی آمده است: «أَغْيَظُ رَجُلٍ عَلَى اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَأَخْبَثُهُ وَأَغْيَظُهُ عَلَيْهِ رَجُلٍ كَانَ يُسَمَّى مَلِكَ الْأَمْلَاكِ لَا مَلِكَ إِلَّا اللَّهُ»: «پست ترين و ذليل ترين انسان نزد الله در روز قيامت كسی است كه خود را ملك الملاك (شاهنشاه) می نامد، درحالی که هیچ پادشاهی جز الله وجود ندارد». سفیان می گوید: «مانند شاهنشاه» و احمد بن حنبل می گوید: از ابوعمرو در مورد معنی «أخنع» پرسیدم، گفت: یعنی: «پست ترین».
[صحیح است] - [به روایت مسلم - متفق علیه]

شرح

رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که پست ترین و حقیرترین مردم در نزد الله متعال کسی است که با نامی نام نهاده شده که معنای عظمت و کبریاء و بزرگی را در بر دارد، نامی که تنها شایسته و لایق الله متعال است، همچون: ملک الملوک (شاهنشاه)، زیرا چنین اسمی در بر دارنده مماثلت با پروردگار است و صاحب آن برای خود شراکت با الله را ادعا می نماید، یا شراکت با الله برای او ادعا می شود. از این رو کسی که چنین نامی دارد، بدترین و خبیث ترین و پلیدترین مردم در نزد الله است؛ و احتمال می رود به این معنا باشد که وی منفورترین مردم است. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم بیان می دارد که تنها مالک حقیقی این هستی و مالک حقیقی تمام مالک ها و مملوک های آن، الله متعال است؛ و شاید در این حدیث موعظه و پندی باشد برای کسانی که بدون دانستن معنا و مدلول اسامی و القاب، آنها را بر اشخاص اطلاق می نمایند، تا گرفتار نهی وارده در این حدیث نشوند. والله المستعان.