হাদীছ: যি ব্যক্তিয়ে গণকৰ ওচৰলৈ যায় আৰু তাক কিবাকিবি সোধে আৰু সেই কথাক বিশ্বাস কৰে। চল্লিশ দিনলৈ সেই ব্যক্তিৰ চালাত (নামাজ) কবুল নহয়।

عن حفصة بنت عمر بن الخطاب رضي الله عنهما عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: "من أتَى عرَّافًا فسأله عن شيء، فصدَّقه لم تُقْبَلْ له صلاةٌ أربعينَ يومًا".
[صحيح] - [رواه مسلم]

হাফছা বিনতে ওমৰ ইবনুল খাত্তাব ৰাদ্বিয়াল্লাহু আনহুমাৰ পৰা বৰ্ণিত, নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে কৈছে, "c2">“যি ব্যক্তিয়ে গণকৰ ওচৰলৈ যায় আৰু তাক কিবাকিবি সোধে আৰু সেই কথাক বিশ্বাস কৰে। চল্লিশ দিনলৈ সেই ব্যক্তিৰ চালাত (নামাজ) কবুল নহয়।”
ছহীহ - ইয়াক মুছলিমে বৰ্ণনা কৰিছে

ব্যাখ্যা

এই হাদীছত নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে আমাক সংবাদ দিছে যে, যি ব্যক্তিয়ে গণকৰ –যিয়ে নিজকে গায়েব সম্পৰ্কে জানে বুলি দাবী কৰে- ওচৰলৈ গৈ গায়েবী কোনো বিষয় সম্পৰ্কে সোধ-পোচ কৰে আৰু তাৰ কথাক বিশ্বাস কৰে, আল্লাহে সেই ব্যক্তিক চল্লিশ দিনৰ চালাতৰ ছোৱাবৰ পৰা বঞ্চিত কৰে। এইটো হৈছে সি পতিত হোৱা সেই গুনাহৰ শাস্তি, কিয়নো এইটো কবীৰাহ গুনাহ। আনহাতে যিয়ে বিশ্বাস কৰিব, সি দৰাচলতে মুহাম্মাদ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ ওপৰত অৱতীৰ্ণ হোৱা বাণীক অস্বীকাৰ কৰে। বেলেগ এটা হাদীছত এই কথা উল্লেখ আছে। এতেকে ভাবি চাওক, গণকৰ ওচৰলৈ অহা ব্যক্তিৰ শাস্তি যদি এইটো হয়, তেনেহ’লে গণকৰ শাস্তি কিমান ভয়ানক হ’ব পাৰে! আমি ইয়াৰ পৰা আল্লাহৰ ওচৰত আশ্রয় বিচাৰোঁ আৰু তেওঁৰ ওচৰত ক্ষমা প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ।