หะดีษ: ไม่ใช่พวกของเรา สำหรับผู้ที่ตบแก้ม ฉีกกระเป๋า และการวิงวอน ที่เป็นการวิงวอนของชาวญาฮิลียะฮ์ (ยุคก่อนอิสลาม)
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَطَمَ الخُدُودَ، وَشَقَّ الجُيُوبَ، وَدَعَا بِدَعْوَى الجَاهِلِيَّةِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1294]
المزيــد ...
จากอับดุลลอฮ์ บิน มัสอูด เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา กล่าวว่า: ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า:
"ไม่ใช่พวกของเรา สำหรับผู้ที่ตบแก้ม ฉีกกระเป๋า และการวิงวอน ที่เป็นการวิงวอนของชาวญาฮิลียะฮ์ (ยุคก่อนอิสลาม)"
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม] - [เศาะฮีห์อัลบุคอรีย์ - 1294]
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ห้ามและเตือนต่อการกระทำบางอย่างของผู้คนในยุคก่อนอิสลาม โดยกล่าวว่า: เขาไม่ใช่หนึ่งในพวกของเรา:
ประการแรก: ใครก็ตามที่ตบแก้ม ที่เจาะจงแก้ม เพราะว่าโดยส่วนใหญ่จะตบที่แก้ม มิเช่นนั้นการตบหน้าส่วนอื่นถือเป็นข้อห้ามด้วย
ประการที่สอง: การกรีดเสื้อผ้าเพื่อให้ศีรษะเข้าไปได้เนื่องจากความเสียใจที่รุนแรง
ประการที่สาม: การวิงวอนขอ ด้วยคำวิงวอนขอของผู้คนในยุคก่อนอิสลาม เช่น การวิงวอนเพื่อความหายนะ การทำลายล้าง การคร่ำครวญ และอื่น ๆ
บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ
- คำเตือนในหะดีษนี้บ่งชี้ว่าการกระทำเหล่านี้เป็นบาปที่ร้ายแรง
- วาญิบจำเป็นที่จะต้องอดทนเมื่อเผชิญกับภัยพิบัติ และการไม่พอใจต่อการลิขิตที่เจ็บปวดของอัลลอฮ์เป็นสิ่งต้องห้าม และการแสดงออกถึงความไม่พอใจนั้น เช่น การร้องไห้เสียงดัง การโศกเศร้า การโกนหัว การฉีกเสื้อผ้า หรือสิ่งอื่น ๆ
- ห้ามเลียนแบบผู้คนสมัยก่อนอิสลามในเรื่องที่อิสลามไม่อนุมัติ
- ไม่ถือว่าเป็นสิ่งที่ต้องห้ามสำหรับความโศกเศร้าและการร้องไห้ เนื่องจากไม่ได้ขัดแย้งกับความอดทนต่อบททดสอบของพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพ แต่เป็นความเมตตาที่พระเจ้าบรรจุไว้ในใจของญาติและผู้ที่รัก
- มุสลิมจะต้องพอใจกับพระประสงค์ของพระเจ้า และหากเขาไม่พอใจ ความอดทนก็คือหน้าที่ของเขา
หมวดหมู่
ดูเพิ่มเติม
- หะดีษ: แท้จริงอัลลอฮฺจะประวิงเวลาให้กับผู้ที่อธรรม แล้วเมื่อพระองค์จัดการกับเขา พระองค์จะไม่ให้เขาเล็ดลอดไปได้
- หะดีษ: ไม่ใช่พวกเรา ผู้ซึ่งกระทำตะฏ็อยยุร(การเชื่อถือลางร้ายที่มาจากนก(การเสี่ยงโชคจากนก)) หรือให้ผู้อื่นทำตะฏ็อยยุรให้เขา หรือผู้ที่ทำนายอนาคต หรือให้ผู้อื่นทำนายให้เขา หรือผู้ที่ทำไสยศาสตร์ หรือไปหานักไสยศาสตร์ให้ทำให้เขา และผู้ใดไปหานักทำนายหรือหมอดู และเชื่อในสิ่งที่เขาบอก แท้จริงแล้วเขาผู้นั้นได้ปฏิเสธสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮฺอะลัยฮิวะสัลลัม
- หะดีษ: บุคคลใดก็ตามที่ไปหาหมอดูและถามสิ่งหนึ่งสิ่งใดจากหมอดู และเขาก็เชื่อหมอดู การละหมาดของพวกเขาจะไม่ถูกตอบรับเป็นเวลา 40 วัน
- หะดีษ: แท้จริงบรรดามลาอิกะฮฺจะลงมายังก้อนเมฆ แล้วก็บอกเล่าถึงเรื่องราวที่ถูกกำหนดเอาไว้ในชั้นฟ้า แล้วชัยฏอนก็มาแอบฟัง มันจึงได้ยินเรื่องราวดังกล่าวและนำไปบอกกับบรรดาหมอดู บรรดาหมอดูก็เอาไปรวมกับคำโกหกที่มาจากตัวของพวกเขาเองอีกเป็นร้อย ๆ คำโกหก
- หะดีษ: การเลือกทำเฉพาะสิ่งที่เป็นฟัรฎู (ภาคบังคับ)
- หะดีษ: อิสลาม คือ การที่ท่านกล่าวคำปฏิญานว่า “ลา อิลาฮะ อิลลัลลอฮ์ วะอันนะ มุหัมมะดัน เราะซูลุลลอฮ์” (แปลว่า ไม่มีพระเจ้าที่แท้จริง –ที่สมควรแก่การเคารพสักการะ- นอกจากอัลลอฮ์เท่านั้น และมุหัมมัด คือ ศาสนฑูตของพระองค์) ดำรงการละหมาด จ่ายซะกาต ถือศีลอดในเดือนเราะมาฎอน และประกอบพิธีหัจญ์หากท่านมีความสามารถ
- หะดีษ: โอ้ บ่าวของข้าทั้งหลาย แท้จริงข้าได้ทำให้การอธรรมเป็นที่ต้องห้ามแก่ตัวข้าเอง และข้าได้ทำให้มันเป็นที่ต้องห้ามระหว่างพวกเจ้าด้วย ดังนั้น พวกเจ้าจงอย่าได้อธรรมต่อกัน