بروز رسانی: هرکس - در هنگام مصيبت - بر گونه هايش بزند و گريبان چاک دهد و مانند دوران جاهليت آه و واويلا سر دهد - و سخن جاهلی بر زبان بياورد - از ما نيست.
عن عبد الله بن مسعود رضي الله عنه مرفوعًا: «ليس مِنَّا من ضرب الْخُدُودَ، وشَقَّ الْجُيُوبَ، ودعا بِدَعْوَى الجاهلية».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «لَيْسَ مِنَّا مَنْ ضَرَبَ الخُدُودَ، وَشَقَّ الجُيُوبَ، وَدَعَا بِدَعْوَى الجَاهِلِيَّةِ»: «هرکس - در هنگام مصيبت - بر گونه هايش بزند و گريبان چاک دهد و مانند دوران جاهليت آه و واويلا سر دهد - و سخن جاهلی بر زبان بياورد - از ما نيست».
[صحیح است] - [متفق علیه]
عطا کردن و بخشیدن و گرفتن در اختیار الله متعال است و حکمت بزرگ و کاملی در آن نهفته می باشد؛ هرکس نسبت به آن اعتراض داشته باشد گویا به قضا و قدر الهی اعتراض دارد؛ قضا و قدری که عین مصلحت و حکمت بوده و اساس عدل و صلاح می باشد. به همین دلیل رسول الله صلی الله علیه وسلم توضیح می دهد که هرکس نسبت به قضا و قدر الهی خشمگین باشد و در برابر آن بی تابی نموده و داد و فریاد کند، بر راه و روش و سنت محمود و پسندیده ی ایشان نیست؛ بلکه راه انحرافی کسانی را در پیش گرفته است که چون شر و بدی به آنها می رسد، سخت بی تاب و بی قرار و ناشکیبا می شوند؛ چون دل به دنیا بسته اند و با صبر بر مصیبت، امید پاداش و ثواب و رضایت الله متعال را ندارند. و رسول الله صلی الله علیه وسلم از کسانی که ایمان شان ضعیف است و تحمل مصیبت ندارند و مصیبت سبب خشم قلبی و قولی آنها در قالب نوحه خوانی یا خشم فعلی آنها در قالب گریبان چاک دادن و ضربه زدن به سر و صورت می شود، بری و بیزار است؛ و این رفتارها زنده کردن عادت های جاهلی می باشد؛ حال آنکه چون اولیا و دوستان او به مصیبتی گرفتار شوند، تسلیم قضا و قدر الهی بوده و می گویند: «إِنَّا لله و إِنا إليه رَاجعُونَ أولئِكَ عَلَيهِم صَلَوات مِنْ رَبِّهِم وَرَحمَة وَأولئِكَ هُمُ المُهتدُونَ»: «به راستی که ما از آنِ الله هستیم و به سوی او بازمی گردیم. اینها هستند که درودها و رحمتی از پروردگارشان برای شان است و همینان هدایت یافتگانند». مذهب اهل سنت و جماعت این است که مسلمان به مجرد انجام گناه و معصیت از دایره ی اسلام خارج نمی شود هرچند گناه و معصیت وی بزرگ باشد مانند کشتن کسی به ناحق. اما ظاهر برخی از نصوص صحیح بیانگر خروج مسلمان از اسلام با انجام برخی از گناهان کبیره می باشد؛ مانند همین حدیث که می فرماید: «از ما نيست کسی که بر گونه هايش بزند و گريبان چاک دهد». بهترین تفسیر این نصوص همان توضیحی است که شیخ الاسلام ابن تیمیه ارائه می دهد که ایمان دو نوع است: الف) نوعی که از وارد شدن به دوزخ باز می دارد. ب) نوعی که از وارد شدن به دوزخ باز نمی دارد. اما مانع جاودانه ماندن در آن می شود. بنابراین هرکس ایمانش کامل باشد و در مسیری باشد که رسول الله صلی الله علیه وسلم ترسیم کرده است و هدایت و راه و روش ایشان را دنبال کند، ایمانش او را از وارد شدن به دوزخ باز می دارد. و می گوید: اشیاء شروط و موانعی دارند و چیزی کامل نمی شود مگر با اجتماع شروط و انتفای موانع آن؛ مثال آن این است: اگر بر عملی عذابی مترتب باشد، آن عمل سبب حصول عذاب می شود مادامی که مانعی برای حصول آن وجود نداشته باشد؛ و بزگترین موانع، وجود ایمان است؛ ایمانی که مانع از جاودانگی در دوزخ می شود.
طبقه‌بندی‌ها
بیشتر
- بروز رسانی: از رسول الله - صلى الله عليه و سلم - درباره باز كردن سحر به وسيله ى سحر ديگرى سؤال شد؟ فرمودند: اين از عملكرد شيطان است.
- بروز رسانی: يكى از روزها در حالى كه ما نزد رسول الله - صلى الله عليه و سلم - نشسته بوديم كه ناگهان مردى با لباس بسيار سفيد، و موهاى بسيار سياه بر ما وارد شد، اما نه نشانه هاى سفر بر روى او ديده مى شد، و نه هیچکدام از ما آن را نمى شناخت.
- بروز رسانی: اى بندگانم، من ظلم را بر نفس خويش حرام كرده ام و آن را هم در بين شما حرام كرده ام، پس به همديگر ظلم نكنيد، اى بندگانم، همه شما گمراه هستيد مگر من كسى را هدايت دهم، پس از من طلب هدايت كنيد تا شما را هدايت دهم.
- بروز رسانی: همانا الله متعال به ستمگر مهلت مى دهد، اما هنگامى كه او را مؤاخذه كرد، هرگز رهايش نمى كند.
- بروز رسانی: كسى كه فال بگيرد يا برايش فالگيرى كنند، يا پيشگويی کند و يا برای او پيشگويی کنند، يا جادوگرى كند يا برايش جادوگرى كنند از ما نيست؛ و هر كسى نزد غيبگويى برود و سخن او را تصديق كند؛ همانا به آنچه كه بر محمد - صلى الله عليه و سلم - نازل شده كافر شده است.
- بروز رسانی: هر كسى نزد فال گیرى برود و از او چيزى را بپرسد و او را تصديق كند، نماز چهل روز او قبول نمى شود.
- بروز رسانی: ملائکه در ابرها فرود می آيند و کارهايی را که در آسمان مقرّر شده است، با هم بازگو می کنند؛ شيطان مخفيانه گوش می دهد و آن را می شنود و سپس آن را به کاهنان (جادوگران) القا می کند؛ آنها نيز صد دروغ از خود بر آن می افزايند.