Hadithi: “Sa e çuditshme që është çështja e besimtarit: gjithçka që e godet atë, është në të mirën e tij dhe kjo nuk është për askënd përveç besimtarit

عَنْ صُهَيْبٍ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«عَجَبًا لِأَمْرِ الْمُؤْمِنِ، إِنَّ أَمْرَهُ كُلَّهُ خَيْرٌ، وَلَيْسَ ذَاكَ لِأَحَدٍ إِلَّا لِلْمُؤْمِنِ، إِنْ أَصَابَتْهُ سَرَّاءُ شَكَرَ، فَكَانَ خَيْرًا لَهُ، وَإِنْ أَصَابَتْهُ ضَرَّاءُ صَبَرَ، فَكَانَ خَيْرًا لَهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2999]

Suhejbi (Allahu qoftë i kënaqur me të!) transmeton se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë:
“Sa e çuditshme që është çështja e besimtarit: gjithçka që e godet atë, është në të mirën e tij dhe kjo nuk është për askënd përveç besimtarit. Kur e kaplon ndonjë begati, ai falënderon, gjë që është në të mirën e tij, e, nëse e godet ndonjë vështirësi, ai bën durim, gjë që është po në të mirën e tij.”
[Ky hadith është sahih] - [E shënon Muslimi] - [Sahihu i Muslimit - 2999]

Shpjegimi

Profeti ﷺ është çuditur me çështjen dhe gjendjen e besimtarit, duke e konsideruar këtë si diçka të bukur, ngase të gjitha situatat nëpër të cilat ai kalon, janë të mira për të, e kjo nuk është për askënd përveç besimtarit. Kur e kaplon ndonjë gëzim, e falënderon Allahun për të dhe kësisoj përmes falënderimit merr shpërblim. E, nëse e godet ndonjë hidhërim, duron dhe shpreson shpërblim prej Allahut, e kështu merr shpërblim prej durimit; pra ai është i shpërblyeshëm në çdo situatë.

Mësime nga hadithi

1. Vlera e falënderimit në kohë gëzimi dhe e durimit në kohë hidhërimi. Kushdo që e bën këtë, do të fitojë të mirat e dy botëve, sikundër që kushdo që nuk falënderon për begatinë dhe nuk duron për fatkeqësinë, nuk do të ketë shpërblim por mëkat.
2. Vlera e imanit (besimit), ngase shpërblimi në të dyja rastet është vetëm për besimtarët.
3. Falënderimi në rast gëzimi dhe durimi në rast hidhërimi janë prej virtyteve të besimtarëve.
4. Besimi në kadanë dhe kaderin e Allahut (përcaktimin hyjnor) e bën besimtarin plotësisht të kënaqur me të gjitha rrethanat, ndryshe nga jobesimtari, i cili vazhdimisht zemërohet kur e godet ndonjë e keqe a vështirësi. E kur ky fiton ndonjë mirësi të Allahut, preokupohet me të dhe e braktis adhurimin, madje përmes kësaj mirësie i bën mëkat Allahut.