عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المُؤْمِنينَ رَضي الله عنها أَنَّهَا قَالَتْ:
إِنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ بِنْتَ جَحْشٍ الَّتِي كَانَتْ تَحْتَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ شَكَتْ إِلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم الدَّمَ، فَقَالَ لَهَا: «امْكُثِي قَدْرَ مَا كَانَتْ تَحْبِسُكِ حَيْضَتُكِ، ثُمَّ اغْتَسِلِي». فَكَانَتْ تَغْتَسِلُ عِنْدَ كُلِّ صَلَاةٍ.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 334]
المزيــد ...
Nga Aishja nëna e besimtarëve (Allahu qoftë i kënaqur me të!) përcillet se ka thënë:
"Umu Habibja, e bija e Xhahshit, e cila ishte në kurorën e Abdurrahman ibn Aufit, iu ankua Pejgamberit (paqja qoftë mbi të!) për rrjedhjen e gjakut. Ai i tha:"Rri aq kohë sa të mbanin menstruacionet dhe pastaj lahu!"
[Ky hadith është sahih] - [E shënon Muslimi] - [Sahihu i Muslimit - 334]
Një sahabije iu ankua Pejgamberit (paqja qoftë mbi të!) për rrjedhjen e vazhdueshme të gjakut dhe ai e urdhëroi të mos falej për aq kohë sa zgjasnin menstruacionet e saj para se të shfaqej kjo situatë e re dhe më pas të lahej dhe të falej. Ajo lahej në mënyrë vullnetare për çdo namaz.