بروز رسانی: به اندازه‌ای که حیضت طول می‌کشید منتظر بمان، سپس غسل کن

عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المُؤْمِنينَ رَضي الله عنها أَنَّهَا قَالَتْ:
إِنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ بِنْتَ جَحْشٍ الَّتِي كَانَتْ تَحْتَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ شَكَتْ إِلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم الدَّمَ، فَقَالَ لَهَا: «امْكُثِي قَدْرَ مَا كَانَتْ تَحْبِسُكِ حَيْضَتُكِ، ثُمَّ اغْتَسِلِي». فَكَانَتْ تَغْتَسِلُ عِنْدَ كُلِّ صَلَاةٍ.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 334]

از مادر مؤمنان عایشه ـ رضی الله عنها ـ روایت است که فرمود:
ام حبیبه دختر جَحش که همسر عبدالرحمن بن عوف بود، از خارج شدن خون به رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ شکایت برد، پس پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ به او فرمودند: «امْكُثِي قَدْرَ مَا كَانَتْ تَحْبِسُكِ حَيْضَتُكِ، ثُمَّ اغْتَسِلِي»: «به اندازه‌ای که حیضت طول می‌کشید منتظر بمان، سپس غسل کن». و او در وقت هر نماز غسل می‌کرد.
[صحیح است] - [به روایت مسلم] - [صحيح مسلم - 334]

شرح

یکی از زنان صحابه از ادامۀ خروج خون به رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ شکایت برد، پس پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ او را امر نمود تا به همان اندازه‌ای که قبل از این وضعیت جدید، حیض او طول می‌کشیده، صبر کند و نماز نگزارد، سپس غسل کند و نماز را به جا بیاورد و او از روی استحباب برای هر نماز غسل می‌کرد.

از نکات این حدیث

1. استحاضه یعنی پس از پایان ایام معمول حیض، خون‌ریزی زن ادامه داشته باشد.
2. زنی که دچار استحاضه است خودش را به اندازهٔ روزهایی که قبلا حیض می‌شد - یعنی پیش از دچار شدن به استحاضه - در عادت ماهیانه به حساب می‌آورد.
3. اگر روزهای عادت ماهیانهٔ اصلی‌اش گذشت، اگرچه خون استحاضه همچنان خارج شود، خودش را از حیض پاک دانسته و غسل حیض را انجام می‌دهد.
4. غسل برای زنی که در حال استحاضه است، برای هر نماز واجب نیست و غسل آن بانوی صحابی ـ رضی الله عنها ـ اجتهاد خودش بود و اگر واجب بود بی‌شک پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ آن را بیان می‌کرد.
5. برای زنی که در استحاضه است لازم است که برای هر نماز وضو بگیرد، زیرا بی‌وضویی او دائمی است و قطع نمی‌شود. مانند هر کسی که بی‌وضویی او مداوم است مثل کسی که مبتلا به سلسلة البول است یا همواره دفع باد دارد.
6. انسان باید دربارهٔ هر امر دینی که دچار اشکال یا سوال است از علما بپرسد. چنانکه این زن نیز مشکل خود را با پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ مطرح کرد و دربارهٔ خون‌ریزی‌ زیادش سوال نمود.