ჰადისი: მოიცადე იმდენი ხანი, რამდენ ხანსაც შენ მენსტრუაცია გიგრძელდებოდა, შემდეგ დაიბანე

عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ المُؤْمِنينَ رَضي الله عنها أَنَّهَا قَالَتْ:
إِنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ بِنْتَ جَحْشٍ الَّتِي كَانَتْ تَحْتَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ شَكَتْ إِلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم الدَّمَ، فَقَالَ لَهَا: «امْكُثِي قَدْرَ مَا كَانَتْ تَحْبِسُكِ حَيْضَتُكِ، ثُمَّ اغْتَسِلِي». فَكَانَتْ تَغْتَسِلُ عِنْدَ كُلِّ صَلَاةٍ.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 334]

გადმოცემულია მორწმუნეების დედა აიშასგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომელმაც თქვა:
«უმმ ჰაბიბა ბინთ ჯაჰშმა, რომელიც აბდურრაჰმან იბნ აუფის ცოლი იყო, შესჩივლა მოციქულს (ალლაჰის ლოცვდა და მშვიდობა მას) მუდმივი სისხლდენის გამო. მოციქულმა მას უთხრა: «მოიცადე იმდენი ხანი, რამდენ ხანსაც შენ მენსტრუაცია გიგრძელდებოდა, შემდეგ დაიბანე». ამის შემდეგ ის იბანდა ყოველ ლოცვაზე.»
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა მუსლიმმა] - [საჰიჰ მუსლიმ - 334]

განმარტება

ერთ-ერთმა ქალმა, რომელიც მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) საჰაბა იყო, შესჩივლა მას სისხლდენის გაგრძელებაზე, რომელიც მუდმივად თან ახლდა. მოციქულმა უბრძანა მას, ლოცვისგან თავი შეეკავებინა იმდენ ხანს, რამდენიც მისი ჩვეულებრივი მენსტრუაცია გრძელდებოდა იმ პერიოდის წინ, სანამ ეს მუდმივი სისხლდენა დაიწყებოდა. შემდეგ მან უნდა განიბანოს და დაიწყოს ლოცვა. ამასთან, ქალმა სურვილისამებრ დაიწყო ყოველ ლოცვამდე განბანვა.