हदीस: तिमीहरू अहले किताबलाई न त पत्याऊ, नत उनीहरूलाई झुटा ठहराऊ।, तर भन कि: {हामी अल्लाहमा र हामीमाथि अवतरण गरिएको कुरामा विश्वास गर्छौं
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ:
كَانَ أَهْلُ الْكِتَابِ يَقْرَؤُونَ التَّوْرَاةَ بِالْعِبْرَانِيَّةِ، وَيُفَسِّرُونَهَا بِالْعَرَبِيَّةِ لِأَهْلِ الْإِسْلَامِ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا تُصَدِّقُوا أَهْلَ الْكِتَابِ وَلَا تُكَذِّبُوهُمْ، وَقُولُوا: {آمَنَّا بِاللهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا} [البقرة: 136] الْآيَةَ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 4485]
المزيــد ...
अबू-हुरैरह (रजियल्लाहु अन्हु) ले वर्णन गरेका छन्, उहाँ भन्नुहुन्छ:
अह्ले किताब (यहुदी र ईसाईहरू) हिब्रूमा तौरात आफैं पढेर मुस्लिमहरूका लागि अरबीमा व्याख्या गर्थे । रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले भन्नुभयो: “तिमीहरू अहले किताबलाई न त पत्याऊ, नत उनीहरूलाई झुटा ठहराऊ।, तर भन कि: {हामी अल्लाहमा र हामीमाथि अवतरण गरिएको कुरामा विश्वास गर्छौं ।” [अल- बकरह: १३६]
[सही] - [बुखारीले वर्णन गरेका छन्] - [सही बुखारी - 4485]
रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले आफ्नो समुदायलाई अह्ले किताब (यहुदी र ईसाईहरू) ले आफ्ना पुस्तकहरूबाट बयान गर्ने कुराहरूबाट धोका नखान सचेत गर्नु भएको छ । किनभने रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) को समयमा यहूदीहरूले हिब्रू भाषामा तौरात पढ्थे, जुन यहूदीहरूको भाषा हो र त्यसपछि अरबीमा व्याख्या गर्ने गर्थे । रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले भन्नुभयो: “अह्ले किताब (यहुदी र ईसाईहरू)को कुरामा न त विश्वास गर, न त उनीहरूलाई झुटा ठहर्याऊ, तर यो कुरा त्यस्ता विषयहरूका लागि हो, जहाँ सत्य र असत्य छुट्याउन सकिँदैन। किनभने अल्लाहले हामीलाई कुर्आन र अहले-ए-किताबका पुस्तकहरूमा विश्वास गर्न आदेश दिनुभएको छ, तर, हाम्रो लागि ती अह्ले-किताबका किताबहरूमा लेखिएका कुरा सत्य हो कि असत्य, छुट्याउन सम्भव छैन, जबसम्म हाम्रो शरीयतले त्यसको सत्यता वा असत्यता स्पष्ट पार्ने प्रमाण दिदैन। त्यसैले हामीले ती कुराहरू प्रति कुनै धारणा राख्दैनौं, र हामीले न त उनीहरूलाई सत्य नै मान्छौं, ताकि तिनीहरूले गरेको हेरफेरमा साझेदार नहोऔं र हामी उनीहरूलाई झुटो पनि भन्दैनौँ, किनभने त्यो कुरा सत्य पनि हुन सक्छ, र यदि हामीले त्यसलाई अस्वीकार गर्यौँ भने हामीलाई विश्वास गर्न आदेश दिइएको कुराको हामीले खण्डन गरेको हुनेछौं। बरु रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले हामीलाई निम्न भन्न आदेश दिनुभयो : “हामीले अल्लाहमाथि ईमान ल्यायौं र त्यस (ग्रन्थ) माथि जुन हामीतिर अवतरण गरियो र त्यसमाथि पनि जुन इब्राहीम, इस्माईल, इस्हाक, याअ्कूब एवं (याअ्कूबका) सन्तानहरूमाथि अवतरण गरियो अनि जुन मोसेस एवं ईसालाई प्रदान गरियो तथा जुन अन्य सन्देष्टाहरूलाई उनका ‘रब(पालनकर्ता)’ को तर्फबाट प्रदान गरियो । हामी यिनीहरूबीच कुनै विभेद गर्दैनौं । र, हामी उनै (अल्लाह) को आज्ञाकारी हौं ।” {कुरआनः अल्-बकरह : १३६}
हदीसका केही फाइदाहरू
- अह्ले किताब (यहुदी र ईसाईहरू) ले बयान गर्ने कुराहरूलाई तीन भागमा विभाजन गरिएको छ :पहिलो, जुन कुरा कुर्आन र हदीस अनुसार छ, त्यसलाई सत्य मानिन्छ, दोस्रो, जुन कुरा कुर्आन र हदीस विरुद्ध छ, त्यसलाई असत्य ठहराइन्छ, र तेस्रो, जुन कुराको सत्यता वा असत्यता साबित गर्न कुर्आन र हदीसमा कुनै प्रमाण छैन, त्यसलाई मात्र उल्लेख गरिन्छ, न त त्यसलाई सत्य मानिन्छ, न झुटो ठहराइन्छ। ।
वर्गीकरण
थप
- हदीस: इस्लाम भनेको यो गवाही दिनु कि अल्लाह बाहेक कोही सत्य पूज्य छैन र मुहम्मद अल्लाहका सन्देष्टा हुनुहुन्छ, सलाह (नमाज) कायम गर्नु, जकात दिनु, रमजानको रोजा राख्नु र सक्षम व्यक्तिले अल्लाहको घरसम्म हज गर्नु हो
- हदीस: हे मेरा सेवकहरू! मैले आफूमाथि अन्याय र अत्याचार हराम (निषेध) गरेको छु र यसलाई तिमीहरूका लागि पनि हराम गरेको छु, त्यसैले तिमीहरू एकार्कामाथि अन्याय नगर
- हदीस: निस्सन्देह अल्लाहले अत्याचारीलाई स्वतन्त्रता दिनुहुन्छ, तर जब समात्नुहुन्छ तब छोड्नु हुन्न
- हदीस: ”हे काका, तपाईं 'ला इलाहा इल्लाल्लाह' भन्नुहोस्, म अल्लाहको दरबारमा यसलाई तपाईको लागि प्रमाणको रूपमा पेश गर्नेछु ।