Hadith: ចូរពួកអ្នកកុំជឿជាក់ចំពោះពួកអះលីគីតាប ហើយក៏កុំបដិសេធពួកគេដែរ។ តែពួកអ្នកត្រូវនិយាយថា៖ “ពួកយើងមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះ និងអ្វីដែលគេបានបញ្ចុះមកកាន់ពួកយើង”

عَنْ ‌أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ:
كَانَ أَهْلُ الْكِتَابِ يَقْرَؤُونَ التَّوْرَاةَ بِالْعِبْرَانِيَّةِ، وَيُفَسِّرُونَهَا بِالْعَرَبِيَّةِ لِأَهْلِ الْإِسْلَامِ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا تُصَدِّقُوا أَهْلَ الْكِتَابِ وَلَا تُكَذِّبُوهُمْ، وَقُولُوا: {آمَنَّا بِاللهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا} [البقرة: 136] الْآيَةَ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 4485]

អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះ رضي الله عنه បាននិយាយថា៖
ពួកអះលីគីតាប ពួកគេសូត្រគម្ពីរតាវរ៉តតាមភាសាអាប់រ៉នី(ហេព្រើ) ហើយពួកគេបកស្រាយ(តាហ្វសៀរ)វាជាភាសាអារ៉ាប់សម្រាប់អ្នកឥស្លាម។ ហើយណាពី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ចូរពួកអ្នកកុំជឿជាក់ចំពោះពួកអះលីគីតាប ហើយក៏កុំបដិសេធពួកគេដែរ។ តែពួកអ្នកត្រូវនិយាយថា៖ “ពួកយើងមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះ និងអ្វីដែលគេបានបញ្ចុះមកកាន់ពួកយើង”។
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري - 4485]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានព្រមានប្រជាជាតិរបស់លោកពីការចាញ់បោកអ្វីដែលពួកអះលីគីតាបបានរាយការណ៍ពីគម្ពីររបស់ពួកគេ ខណៈដែលពួកយ៉ាហ៊ូទីនាសម័យកាលណាពី ﷺ ពួកគេសូត្រគម្ពីរតាវរ៉តតាមភាសាអាប់រ៉នី(ហេព្រើ)ដែលជាភាសារបស់ពួកយ៉ាហ៊ូទី ហើយពួកគេបកស្រាយអត្ថន័យរបស់វាជាភាសាអារ៉ាប់។ ហើយណាពី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ចូរពួកអ្នកកុំជឿជាក់ចំពោះពួកអះលីគីតាប ហើយក៏កុំបដិសេធពួកគេដែរ។ នេះគឺចំពោះអ្វីដែលគេមិនដឹងថា តើវាពិត ឬមិនពិត។ នោះក៏ព្រោះតែអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បង្គាប់ប្រើពួកយើងឲ្យមានជំនឿចំពោះអ្វីដែលគេបានបញ្ចុះមកកាន់ពួកយើងនៃគម្ពីរគួរអាន ហើយនិងអ្វីដែលគេបានបញ្ចុះទៅកាន់ពួកគេនៃគម្ពីរ គ្រាន់តែយើងមិនមានមធ្យោបាយណាមួយដើម្បីដឹងថា តើអ្វីដែលពួកគេនិទានប្រាប់ពួកយើងនោះត្រឹមត្រូវ ឬមិនត្រឹមត្រូវនោះឡើយ ប្រសិនបើវាមិនមានចែងនៅក្នុងច្បាប់ឥស្លាមរបស់យើងនូវអ្វីដែលអាចបញ្ជាក់ថា តើវាត្រឹមត្រូវ ឬមិនត្រឹមត្រូវនោះ។ ដូច្នេះ យើងត្រូវនៅស្ងៀម ដោយយើងមិនជឿជាក់ចំពោះអ្វីដែលពួកគេនិយាយនោះឡើយដើម្បីកុំឲ្យយើងចូលរួមចំណែកជាមួយពួកគេចំពោះអ្វីដែលពួកគេបានកែប្រែ និងផ្លាស់ប្តូរ ហើយយើងក៏មិនបដិសេធចំពោះពួកគេនោះដែរ ខ្លាចក្រែងនោះ ជារឿងត្រឹមត្រូវ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យយើងក្លាយជាអ្នកដែលបដិសេធ ប្រឆាំងនឹងអ្វីដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បង្គាប់ប្រើយើងឲ្យមានជំនឿចំពោះវា។ ហើយណាពី ﷺ លោកបង្គាប់ប្រើយើងឲ្យសូត្រថា៖ ﴿آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ﴾ [سورة البقرة(136)] “ពួកយើងមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះ និងអ្វីដែលគេបានបញ្ចុះមកឱ្យពួកយើង ហើយនិងអ្វីដែលគេបានបញ្ចុះមកឱ្យអ៊ីព្រហ៊ីម និងអ៊ីស្មាអែល អ៊ីស្ហាក និងយ៉ាក់កូប ព្រមទាំងកូនចៅយ៉ាក់កូប និងអ្វីៗដែលគេបានប្រទានឱ្យមូសា និងអ៊ីសា និងអ្វីៗដែលគេបានប្រទានដល់បណ្ដាណាពីផេ្សងៗទៀតពីម្ចាស់របស់ពួកគេ។ ពួកយើងពុំបែងចែកណាពីណាម្នាក់ក្នុងចំណោមណាពីទាំងអស់នោះឡើយ។ ហើយចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ដែលពួកយើងបានប្រគល់ខ្លួន(កាន់សាសនាអ៊ីស្លាម)”។ (អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ៖១៣៦)

Benefits from the Hadith

1. អ្វីដែលពួកអះលីគីតាបប្រាប់ មានបីប្រភេទ៖
2. ទីមួយ៖ អ្វីដែលស្របនឹងគម្ពីរគួរអាន និងស៊ុណ្ណះ គឺគេត្រូវជឿជាក់(ទទួលយក)។
3. ទីពីរ៖ អ្វីដែលផ្ទុយនឹងគម្ពីរគួរអាន និងស៊ុណ្ណះ គឺគេត្រូវបដិសេធ(មិនទទួលយក)។
4. ទីបី៖ អ្វីដែលគ្មានចែងក្នុងគម្ពីរគួរអាន ហើយក៏គ្មានចែងក្នុងស៊ុណ្ណះដែលបង្ហាញថា តើវាពិត ឬក៏មិនពិត គឺគេអាចរាយការណ៍វាបាន តែមិនអាចជឿជាក់ ឬបដិសេធនោះឡើយ។