عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضيَ اللهُ عنهُ قَالَ:
لَمَّا نَزَلَتْ: {إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا لِيَغْفِرَ لَكَ اللهُ} إِلَى قَوْلِهِ {فَوْزًا عَظِيمًا} [الفتح: ١-٥] مَرْجِعَهُ مِنَ الْحُدَيْبِيَةِ، وَهُمْ يُخَالِطُهُمُ الْحُزْنُ وَالْكَآبَةُ، وَقَدْ نَحَرَ الْهَدْيَ بِالْحُدَيْبِيَةِ، فَقَالَ: «لَقَدْ أُنْزِلَتْ عَلَيَّ آيَةٌ هِيَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنَ الدُّنْيَا جَمِيعًا».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1786]
المزيــد ...
អំពី អាណាស ពិន ម៉ាលិក رضي الله عنه បាននិយាយថា៖
នៅពេលអាយ៉ាត់៖ “إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا لِيَغْفِرَ لَكَ اللهُ” រហូតដល់បន្ទូលរបស់ទ្រង់៖ “فَوْزًا عَظِيمًا” បានបញ្ចុះមក គឺក្នុងពេលដែលលោកត្រឡប់មកពី អាល់ហ៊ូទៃពីយ៉ះវិញ ខណៈដែលពួកគេលាយឡំទៅដោយទុក្ខព្រួយ និងភាពនឿយហត់។ ពិតណាស់ គេបានសំឡះសត្វអូដ្ឋមួយក្បាលនៅឯហ៊ូទៃពីយ៉ះ។ ពេលនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ពិតប្រាកដណាស់ គេបានបញ្ចុះអាយ៉ាត់មួយមកកាន់ខ្ញុំដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ជាងលោកិយទាំងមូលទៅទៀត”។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 1786]
អាណាស ពិន ម៉ាលិក رضي الله عنه បានប្រាប់ថា៖ នៅពេលដែលគេបញ្ចុះទៅកាន់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ នូវបន្ទូលរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ {إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا (١) لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا (٢) وَيَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْرًا عَزِيزًا (٣) هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (٤) لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَكَانَ ذَلِكَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزًا عَظِيمًا} [الفتح: ١-٥] (ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានផ្ដល់ឱ្យអ្នក(មូហាំម៉ាត់)នូវជ័យជម្នះយ៉ាងជាក់ស្ដែង។ ដើម្បីអល់ឡោះអភ័យទោសឱ្យអ្នកចំពោះបាបកម្មរបស់អ្នកដែលបានសាងកន្លងទៅ និងបាបកម្មដែលមិនទាន់បានសាង។ ហើយទ្រង់នឹងបំពេញឧបការគុណរបស់ទ្រង់ឱ្យអ្នក និងចង្អុលបង្ហាញអ្នកនូវមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ។ ហើយអល់ឡោះជួយអ្នកនូវជំនួយដ៏រឹងមាំ(ដើម្បីឱ្យមានជ័យជម្នះ)។ ទ្រង់ជាអ្នកដែលបានបញ្ចុះភាពនឹងនរនៅក្នុងចិត្ដរបស់បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ(នៅថ្ងៃអាល់ហ៊ូទៃពីយ៉ះ)ដើម្បីឱ្យពួកគេបន្ថែមនូវភាពមានជំនឿរួមជាមួយនឹងជំនឿរបស់ពួកគេថែមទៀត។ ហើយកងទ័ពនៃមេឃជាច្រើនជាន់និងផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។ ដើម្បីទ្រង់នឹងបញ្ចូលបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿទាំងប្រុស ទាំងស្រីទៅក្នុងឋានសួគ៌ដែលមានទនេ្លជាច្រើនហូរពីក្រោមវាដោយ ពួកគេរស់នៅក្នុងនោះជាអមតៈ និងដើម្បីទ្រង់លុបបំបាត់នូវបាបកម្មទាំងឡាយរបស់ពួកគេ។ ហើយរឿងនោះ គឺជាជោគជ័យមួយដ៏ធំធេងពីអល់ឡោះ)។ គឺក្នុងពេលដែលលោកត្រឡប់មកពីអាល់ហ៊ូទៃពីយ៉ះវិញ ខណៈដែលសហាហ្ពាត់ទាំងឡាយពោរពេញដោយទុក្ខព្រួយ និងភាពនឿយហត់ ត្បិតពួកគេមិនបានធ្វើអ៊ុមរ៉ោះ ព្រោះតែកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពដែលបានកើតឡើង ហើយពួកគេគិតថា កិច្ចព្រមព្រៀងនោះ គឺគ្មានផលចំណេញសម្រាប់អ្នកឥស្លាមឡើយ។ ពួកគេបានសំឡះសត្វអូដ្ឋមួយក្បាលនៅឯហ៊ូទៃពីយ៉ះ។ ពេលនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ គេបានបញ្ចុះអាយ៉ាត់មួយមកកាន់ខ្ញុំដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ជាងលោកិយទាំងមូលទៅទៀត។ ក្រោយមក លោកក៏បានសូត្រអាយ៉ាត់នោះ។