हदीस: अल्लाहका रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) व्यापक प्रार्थनाहरू मन पराउनुहुन्थ्यो र गैर-व्यापक प्रार्थनाहरू त्याग्नुहुन्थ्यो।

عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْتَحِبُّ الْجَوَامِعَ مِنَ الدُّعَاءِ، وَيَدَعُ مَا سِوَى ذَلِكَ.
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد] - [سنن أبي داود: 1482]

यस अनुवादलाई थप समीक्षा र जाँचको आवश्यकता छ.

आइशा (रजियल्लाहु अन्हा) ले बयान गरेकि छिन्:
अल्लाहका रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) व्यापक प्रार्थनाहरू मन पराउनुहुन्थ्यो र गैर-व्यापक प्रार्थनाहरू त्याग्नुहुन्थ्यो।
[सही] - [अबू दाउद र अहमदले वर्णन गरेका छन्] - [सुनन अबी दाउद - 1482]

व्याख्या

पैगम्बर(सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यस संसार र परलोकको भलाइलाई समेट्ने प्रार्थनाहरू मन पराउनुहुन्थ्यो, जुन शब्दमा थोरै थिए तर अर्थमा धनी थिए र जसमा परमेश्वरको प्रशंसा र धार्मिक उद्देश्यहरू समावेश थिए, र यो बाहेक अरू सबै कुरा छोड्नुहुन्थ्यो।

हदीसका केही फाइदाहरू

1. भलाइको अर्थ समेट्ने सरल शब्दहरू प्रयोग गरेर प्रार्थना गर्नु मुस्तहब हो, र ढोंगी र विस्तृत मन पर्दैन, किनकि यो पैगम्बर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) को मार्गदर्शनको विपरीत हो।
2. अल्लाहका पैगम्बर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) लाई सबैभन्दा व्यापक शब्दहरूमा बोल्ने विशेष क्षमता दिइएको थियो।
3. रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) बाट प्रमाणित दुआहरू गर्न प्रोत्साहन, लामो र धेरै शब्दहरू भए पनि, किनकि यो सबै व्यापक बिन्ती हो।