حديث: رسول الله صلى الله عليه وسلم دعاهای جامع را دوست داشت، و جز آن را ترک می کرد

عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْتَحِبُّ الْجَوَامِعَ مِنَ الدُّعَاءِ، وَيَدَعُ مَا سِوَى ذَلِكَ.
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد] - [سنن أبي داود: 1482]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از عايشه رضی الله عنها روایت است که می گويد:
رسول الله صلى الله عليه وسلم دعاهای جامع را دوست داشت، و جز آن را ترک می کرد.
[صحیح] - [ابو داود و احمد روایت کرده] - [سنن ابو داود - 1482]

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم دعای جامع را می خواند که شامل خیر دنیا و آخرت، لفظ آن کوتاه اما پُر محتوا، و نیز مشتمل حمد و ثنای الله متعال، و اغراض نیک می بود، و دعاهای دیگر را ترک می نمود.

از فوائد حدیث

1. مستحب بودن دعا با الفاظ ساده که معانی نیک را در بر می گیرد، و کراهیت تکلف و فراخی و گشادگی در موضوع، که این امر خلاف رهنمود پیامبر صلی الله علیه وسلم است.
2. ویژه بودن رسول الله صلی الله علیه وسلم به جوامع الکلم (سخنان کوتاه و پُر مفهوم).
3. حرص ورزی بر دعای که از پیابر صلی الله علیه وسلم ثابت شده است؛ هر چند طولانی و دارای کلمات زیاد باشد، همه آن از دعاهای جامع است.