حدیث: رسول الله صلی الله علیه وسلم به په دعاګانو کې جامعې او لنډې خو اغېزمنې دعاګانې غوره ګڼلې او له دې پرته به یې نورې پرېښودلې

عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَسْتَحِبُّ الْجَوَامِعَ مِنَ الدُّعَاءِ، وَيَدَعُ مَا سِوَى ذَلِكَ.
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد] - [سنن أبي داود: 1482]

دا ژباړه بیا لیدنې او کره کتنې ته اړتیا لري.

له عاېشې رضي الله عنها څخه روایت دی وایي چې:
رسول الله صلی الله علیه وسلم به په دعاګانو کې جامعې او لنډې خو اغېزمنې دعاګانې غوره ګڼلې او له دې پرته به یې نورې پرېښودلې.
[صحيح] - - [سنن أبو داود - 1482]

تشریح

د نبي صلی الله علیه وسلم به هغه دعاوې خوښېدې چې د دنیا او آخرت خیر پکې یو ځای شوی وي، الفاظ یې لږ وي خو معنی یې ډېره وي، او د الله تعالی ثناء (ستاېنه) او نېکې غوښتنې پکې وي، او نورې خبرې پکې نه وي.

د حديث له ګټو څخه

1. د دعا کولو لپاره لږ خو له خېر څخه ډک الفاظ غوره کول مستحب دي، او د ډېرو جوړو شوو، تکلفي او پېچلو الفاظو کارول ناخوښ ګڼل شوي دي، ځکه دا د رسول الله صلی الله علیه وسلم له طریقي (سنت) څخه مخالف عمل دی.
2. رسول الله صلی الله علیه وسلم ته په جوامع الکلم ( ډېرو معنا لرونکو خبرو) ځانګړتیا ورکړل شوې وه.
3. د هغو دعاوو پيروي کول چې د رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه ثابت وي، که څه هم اوږدې وي او ډېر الفاظ ولري، ځکه دا ټولې د خیر جامعې (شاملې) دعاګانې دي.